بررسي تاثير فعاليت شركت هاي تعاوني روستايي ايران در توسعه پايدار روستايي مورد مطالعه شركت هاي تعاوني روستايي استان اردبيل

توسعه پایدار روستایی یكی از مباحت مهم اقتصادی - اجتماعی در جهان امروز می باشد. با توجه به اینكه افزون بر نیمی از جمعیت جهان در نواحی روستایی كشورهای در حال توسعه زندگی می كنند كه از نظر فقر، سوء تغذیه، اشتغال و سواد بدترین بخشی از جمعیت جهان به شمار می روند كه توجه به این معضلات و ضرورت رفع آنها از طریق برنامه ریزی آگاهانه توسعه روستایی امكان پذیر است. با توجه به اهمیت موضوع، ضرورت توجه به ماهیت وجودی، فعالیت و پتانسیل شركت های تعاونی در توسعه پایدار و تحقق عدالت اقتصادی و اجتماعی ضرورت انجام این تحقیقی را نمایان تر میسازد. پژوهش از نظر تحقیق توصیفی - پیمایشی و روش نمونه گیری طبقه ای هدفمند انجام گرفته، و جامعه آماری این تحقیق كاركنان (شركت تعاونی روستایی، اتحادیه، شبكه تعاون روستایی، سازمان تعاونی روستایی و جهاد كشاورزی) كه حدود ۲۱۰۰ نفر می باشند كه برای تعیین حجم نمونه از فرمول كوكران استفاده شده است. به منظور تعیین پایایی آزمون از روش آلفای كرونباخ استفاده شده و بدین منظور یك نمونه اولیه شامل ۳۵ پرسشنامه پیش آزمون گردید كه به كمك نرمافزار آماری SPSS میزان ضریب اعتماد با روش آلفای كرو نباخ محاسبه شده كه حدود ۰/۹۲۶ درصد بدست آمد و این عدد نشان دهنده آن است كه پرسشنامه مورد استفاده، از قابلیت اعتماد و پایایی لازم برخوردار میباشد. نتایج حاصله نشان میدهد كه به جز متغیر بازاریابی و بازاررسانی محصولات كشاورزی با توسعه پایدار روستایی رابطه وجود ندارد ولی سایر متغیرها رابطه معنی داری با متغیر وابسته تحقیقی (توسعه پایدار روستایی) را دارا میباشند. همچنین درمیان مولفه های بین فعالیت شركت های تعاونی روستایی بعد خدمات مالی و اعتباری بیشترین تاثیر را بر توسعه پایدار روستایی دارد.