هماهنگي بهينه رله هاي اضافه جريان و ديستانس در شبكه هاي قدرت با استفاده از الگوريتم ژنتيك

امروزه درشبكه هاي حلقوي بهم پيوسته و بزرگ ، هماهنگي رله هاي اضافه جريان امري مهم بوده و وجود رله هاي ديستانس در كنار رله هاي اضافه جريان، ضمن بالا بردن حفاظت شبكه كار هماهنگي را پيچيده خواهد كرد. در اين مقاله به منظور هماهنگي بهينه رله هاي اضافه جريان از مدل غير خطي كه در آن اثر جريان تنظيم رله ها نيز در نظر گرفته شده است استفاده مي شود. در اغلب مطالعاتي كه در اين زمينه صورت گرفته است، معمولا زمان عملكرد رله به صورت خطي و متناسب با كميت ضريب در نظر گرفته مي شود. روش (TMS) تنظيم زماني رله بهينه سازي انتخاب شده براي حل مساله هماهنگي بهينه رله ها، الگوريتم ژنتيك مي باشد. غير خطي و غير محدب بودن مساله بهينه سازي مورد مطالعه، دليل اصلي اين انتخاب مي باشد. از طرفي ديگر اين الگوريتم محدود به ابعاد شبكه نمي باشد. بررسي هاي صورت گرفته بر روي نتايج نشان مي دهد كه هماهنگي بين رله هاي مختلف بنحو مطلوب صورت گرفته است.