بررسي شرايط و اصول بكارگيري مديريت بهم پيوسته منابع آب در سطح حوضه آبريز،راهكارها و نحوه اجرائي كردن آن

در گذشته اقدامات زیادی در جهت اجرا و بهره برداری طرحهای توسعه منابع آب در كشور انجام گرفته كه هدف برخی از آنها توسعه محلی بدون یكپارچه نگری و توجه كمی و كیفی به چرخه آب در كل حوضه آبریز بوده است. تجربیات تلخ ناشی از ضعف یكپارچه نگری در مدیریت و توسعه منابع آب, دغدغه های جدی برای ایجاد تعادل در عرضه و تقاضای آب به صورت پایدار پدید آورده كه تدوین برنامه های توسعه منابع آب در كل حوضه آبریز و مدیریت منابع آنرا بصورت جامع و پویا, به ضرورت حیاتی تبدیل نموده است. از سوی دیگر ماهیت فرابخشی و تاثیر متقابل مدیریت منابع آب و بخشهای اقتصادی, اجتماعی و زیست محیطی و ملاحظات سیاسی, فرهنگی و بین المللی, چالشهای عمده ای را فراروی مدیریت بخش آب كشور قرار داده كه با استفاده از رویكردها و روشهای دهه های قبل, به هیچ وجه قابل حل نبوده و كاربرد آنها حتی ممكن است نتایج معكوس و نامطلوبی ایجاد نماید. لذا انجمن های بین المللی و دولت های مختلف به این نتیجه رسیده اند كه بحران آب یك بحران حاكمیتی است و بنابراین در جستجوی بهبود حاكمیت بخش آب بمنظور سرمایه گذاری موثر و كارآمد در آن هستند. این مقاله به بررسی مفهوم, ضرورت و منافع مدیریت بهم پیوسته منابع آب در سطح حوضه آبریز بنابر تجربه های جهانی پرداخته و اصول بكارگرفته شده در اجرای این چارچوب را مورد بررسی قرار می دهد. همچنین راهكارهای مدیریتی در جهت اجرای بهتر اصول مدیریت یكپارچه و بهم پیوسته منابع آب ارائه شده است.