شگردهاي انتقال پيام در بازنويسي هاي مثنوي مولوي ، براي كودكان و نوجوان

آثار ادب كهن منبع غنی و پایان ناپذیری برای بهره گیری گروه های متفاوت سنی و به ویژه گروه سنی كودك و نوجوان است. از این آثار كه سرشار از روایت ها و حكایت های متنوع هستند می توان به شیوه ها مختلف سود جست. از جمله شیوه های رایج استفاده از آثار ادبی برای كودكان و نوجوان، بازنویسی است. در این مقاله بازنویسی ها مثنوی مولوی برای كودكان و نوجوانان در سه دهه ی پس از انقلاب از نظر چگونگی انتقال پیام مورد نقد و تحلیل قرار گرفته اند. در این بازنویسی ها بیشتر بازنویسان به انتقال رویه و ظاهر داستان بسنده كرده اند و تنها تعداد محدودی از آن ها توانسته اند پیام عمیق و ژرف عرفانی مورد نظر مولانا را به كودك و نوجوان منتقال كنند. برخی از این بازنویسی ها با شیوه ی مستقیم و تعدادی از ان ها به روش غیر مستقیم و با سود جستن از شگردهای متنوع به انتقال پیام پرداختند