توجه به گردشگري الكترونيك و توسعه گردشگري روستايي در ايران

گردشگری روستایی بالاخص گردشگری طبیعی روستایی كه به نام اكوتوریسم روستایی تسمیه یافته است ازمهمترین رویكردهای اقتصادگردشگری درراستای بهره وری بهینه و پایدار ازمنابع طبیعی و زیست بوم روستیای بشمار می رود كه ازجنبه های فرهنگی و اجتماعی اقتصادی و معیشتی و رشد وپیشرفت رشد ناخالص ملی موردالتفات فزاینده ای قرارگرفته و دارد كه دراین میان پاسداشت و نگهداشت محیط زیست ومنابع طبیعی ازمهمترین محورها ومولفه های گسترش آن بشمار میرود درواقع میتوان گفت كه درراستای اصلاح الگوی مصرف درحوزه منابع كشور كه ازمتن بیانات رهبر یدرسال الگوی مصرف استیفاد میگردد میتوان منابع طبیعی و جاذبه های گردشگری شرایط فعلی ایران را گنجینه و منابعی دانست كه باید راهكارهایی درراستای روشهای استفاده بهینه گسترش توجه گردشگران داخلی و خارجی به منابع و جاذبه های روستایی و روشهایمیدریت موثر وكارامد این صنعت برداشته شود كه باتوجه به گسترش فناوری اطلاعات وارتباطات لازم است تاازاین فناوری درتوسعه ومدیریت گردشگری روستایی بهره برد براین اساس دراین مقاله درروش تحقیق تطبیقی وتوصیفی با رجوع به نمونه های موردی درحال انجام و انجام شده ملی و بین المللی به ارایه یك مدل برای توسعه گردشگری الكترونیك پرداخته میشود نتایج ویافته های پژوهش حاضربرارایه مدلی درتوسعه گردشگری الكترونیك روستایی براساس چرخه دمینگ درمحورهای طراحی وبرنامه ریزی اجرا بازرسی و كنترل اقدام اصلاحی اشاره دارد كه میتواند درشرایط معاصر ایران درتوسعه گردشگری روستایی درراستای اصلاح الگوی مصرف درصنعت گردشگری روستایی درحوزه بكارگیری بهینه و كارامد منابع و جاذبه های موجود مناطق روستایی حال حاضر ایران اشاره دارد