تاثير مديريت در مراحل بحران بر امنيت شهري

Effect of Crisis Management on Urban Security

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیرات مدیریت در مراحل بحران بر امنیت شهری می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی می باشد كه با مرور منابع كتابخانه ای و با ابزار فیش برداری انجام شده است. امنیت پیش زمینه یك اجتماع سالم و احساس امنیت بسترساز توسعه جوامع انسانی است و سعادت یك اجتماع در گرو حفظ و بقاء امنیت و احساس ناشی از آن است. جوامع را بدون بحران ها نمی توان تصور كرد و بحران ها جزء جدایی ناپذیر زندگی اجتماعی شده اند و به منظور اداره هرچه موثرتر بحران ها نیازمند اتخاذ رویكردی همه جانبه نگر هستیم. بر این اساس، پیش بینی، پیشگیری و آمادگی، سه گام اساسی در مدیریت مرحله قبل از بحران به حساب می آیند كه از اهمیت خاصی در چرخه مدیریت بحران برخوردارند. همچنین، بازیابی، بازسازی و یادگیری، مهم ترین گام های مدیریت در مرحله پس از بحران به شمار می آیند. در این میان، عملیات امداد و نجات، عملیات ویژه و مهار ساختن بحران، مهم ترین اقدامات مدیریت در حین بحران به حساب می آیند. مدیریت در مرحله شروع بحران به عنوان یك مرحله با ویژگی های خاص، اقداماتی چون هشدار و مصونیت، ارزیابی مقدماتی و آغاز بسیج منابع و بالاخره پاسخگویی سریع را می طلبد.

The aim of this research is to investigate the effects of management in crisis steps on urban security. The studyʹs methodology is descriptive – analytical. It was done by reviewing library resources and using taking notes tools. Security is the foreground of a healthy community and sense of security is the way for development of human societies. Furthermore, the well-being of a community depends on preservation and conservation of security sense. Communities cannot be imagined without crisis and crises are integral part of social life. Then, effective crisis management requires a comprehensive approach thinking. Accordingly, prediction, prevention, and preparedness are three basic steps before the crisis which have special importance in the cycle of crisis management. Likewise, recovery, reconstruction, and learning are the most important steps in the post-crisis stage. Meanwhile, relief and rescue operations, special operations and crisis curbing are the most important management actions during the crisis. The onset of the crisis as a stage with special features requires procedures such as warnings and safety, preliminary assessment, resource mobilization, and finally quick response.