اثربخشي مشاوره گروهي بر اساس رويكرد درماني كوتاه مدت راه حل محور بر ارتقاء سازگاري و صميميت زناشويي

ارتقاء كیفیت روابط زناشویی از جمله مسائل مهم در حوزه مشاوره خانواده می باشد. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مشاوره گروهی بر اساس رویكرد درمانی كوتاه مدت راه حل محور در جهت ارتقاء سازگاری و صمیمیت زناشویی زنان متاهل در شهر رشت انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با گروه كنترل و آزمایش می باشد. بدین منظور 16 نفر از زنان متاهل شهر رشت به روش در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 8 نفره آزمایش و كنترل گنجانده شدند. پس از اجرای پیش آزمون از هر دو گروه، گروه آزمایش طی 9 جلسه در طول یك ماه تحت مشاوره گروهی به روش راه حل محور قرار گرفت و گروه كنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نكرد. به منظور سنجش صمیمیت زناشویی از پرسشنامه نیازهای صمیمیت زناشویی باگاروزی و به منظور سنجش سازگاری زناشویی از پرسشنامه بازنگری شده ابعاد سازگاری زناشویی كه هر دو از روایی و پایایی قابل قبول برخوردار اند، استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-22 استفاده شد. نتایج نشان داد كه مشاوره گروهی بر اساس رویكرد درمانی كوتاه مدت راه حل محور در سطح خطای ) 0001 / 0 > P( بر ارتقاء صمیمیت و سازگاری زناشویی گروه آزمایش تاثیر معناداری داشته است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت كه مشاوره گروهی بر اساس رویكرد درمانی كوتاه مدت راهحلمحور بر ارتقاء كیفیت روابط زناشویی تاثیر دارد. بنابراین اجرای این دوره ها می تواند در پیشگیری از آسیب های آسیب های خانواده موثر باشد.