بررسي راهكارهاي بهينه سازي توليد ، تبديل و مصرف انرژي با در نظر داشتن مخاطرات زيست محيطي با رويكرد استفاده از انرژي هاي نو

مصرف انرژی بطور مستقیم سبب افزایش آلاینده‌های محیط‌ زیستی می‌شود كه علاوه بر گرمایش زمین و آثار گلخانه‌ای، هزینه ‌های اجتماعی فراوانی را به دولت‌ها و جوامع تحمیل می‌نماید. بنابراین، تمامی كشورهای صنعتی در برنامه‌های توسعه‌ای خود، حفاظت از محیط ‌زیست را در كنار بهبود كارایی انرژی و بهره‌وری اقتصادی به‌عنوان ضلع سوم توسعه پایدار عنوان نموده و این موضوع را به خصوص پس از عقد پیمان كیوتو به شكلی مدون در چارچوب برنامه‌های مصرف انرژی خود تعریف كرده‌اند. بالابودن شدت انرژی و پتانسیل‌های بالای صرفه‌جویی انرژی در بخش‌های مختلف تولید و مصرف انرژی در كشور از یك سو و تعاملات، تسهیلات و اجبارهای داخلی و بین‌ المللی از سوی دیگر، شرایطی را ایجاد نموده است كه باید با ساماندهی مناسب و تدوین برنامه‌ای جامع، بیشترین منافع را برای كشور بدست آورد تا علاوه بر نفع اقتصادی و اجتماعی، حركت جامعه در مسیر توسعه پایدار تضمین شود. جهت مدیریت عرضه و تقاضای انرژی در كشور، بازده پایین فناوری‌های تولید و تبدیل حامل‌های انرژی و فرهنگ غیرصحیح مصرف انرژی باید اصلاح شود. در مقاله حاضر، ابتدا مروری بر وضعیت تولید، تبدیل و مصرف انرژی و انتشار گازهای آلاینده در كشور انجام می‌شود. سپس فناوری‌های انرژی در بخش تولید، تبدیل و مصرف انرژی بررسی شده و نیازهای انتقال فناوری در بخش انرژی كشور اولویت ‌بندی می‌شوند.