بررسي تأثير شاخص هاي شهر دوستدار كودك بر توسعه پايدار شهري مطالعه موردي : قوچان

با توجه به برخی مشتركات بین دو دیدگاه توسعه پایدار و شهر دوستدار كودك، هدف مقاله حاضر بررسی تأثیر شاخص های شهر دوستدار كودك به عنوان متغیرهای مستقل بر توسعه پایدار محلات به عنوان متغیرهایوابسته، در سطح شهر قوچان میباشد. برای سنجش پایداری محلات چهار بعد، كالبدی، اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی اجتماعی و برای سنجش محله دوستدار كودك نیز در چهار بعد فیزیكی كالبدی،فرهنگی اجتماعی، شهرسازی و معماری و حمل و نقل در نظر گرفته شدهاند. روش پژوهش، توصیفی - تحلیلی مبتنی بر مطالعات كتابخانه ای و اسنادی كه دادههای مورد نیاز از طریق بررسیهای میدانی وپرسشنامه بدست آمده اند جامعه آماری، همه ساكنان شهر قوچان هستند و نمونه آماری نیز 571 نفر میباشند كه با استفاده از فرمول كوكران بدست آمده و پرسشنامه ها بر اساس جمعیت نواحی پنجگانه قوچان و به صورت تصادفی ساده بین مردم توزیع شدهاند. نتایج پژوهش نشان میدهد با توجه به آزمون t تك نمونهای كه نشان میدهد وضعیت شاخصهای توسعه پایدار3/06 و میانه نظری 3 درسطح معناداری 0/05 میتوان گفت كه وضعیت شاخصهای توسعه پایدار در شهر قوچان در سطح مطلوبی قرار دارند، ولی وضعیت شاخص های دوستدار كودك با میانگین 9.2 از سطح مطلوبی برخوردار نبودهاند. همچنین با بررسی رابطه بین شاخص های شهر دوستدار كودك و توسعه پایدار كه از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شده، مقدار ضریب همبستگی در مجموع در سطح خطای كوچكتر از0/01 برابر با 0/996 است كه از نظر پرسش شوندگان، بالا بودن كیفیت شاخص های شهر دوستدار كودك باعث توسعه پایدار شهری خواهد شد