ارزيابي و مقايسه كيفيت بصري بزرگراه شهري مطالعه موردي : بزرگراه مدرس و نيايش

امروزه بزرگراه های شهری نقش مهمی را در حمل ونقل و جابه جایی شهروندان در شهرهای شلوغ وپرجمعیت ایفا میكنند؛ اما در طراحی آنها بیشتر به جنبه های عملكردی و ارتباطی توجه میشود، درحالیكه منظر بزرگراه میتواند نقش مهمی در زیباسازی شهری و دستیابی به كیفیت مطلوب ازلحاظ بصری برای استفاده كنندگان داشته باشد. حركت و سكانس های بصری در میزان ادراك، شناخت و ارزیابی منظر شهری ازاهمیت ویژهای برخوردار است و جایگاه این مهم در منظر راه و بخصوص بزرگراه های شهری دوچندان میشود. در طراحی بزرگراه های شهری علاوه بر نقش عملكرد بایستی منظر و سكانس های بصری نیز مدنظرطراحان قرار گیرد چراكه منظر بزرگراههای شهری میتواند مانند سایر فضاهای شهری نقش مهمی در سازمان هویتی و تصور شهروندان از شهر داشته باشد. وجود تصویر عینی و ذهنی مطلوب و خوانا، میتواند به شناسایی منسجم و سازمانیافته از بافت شهری، و ارتقا حس جهت یابی و خوانایی برای شهروندان در شهر كمك میكند و موجبات بهبود شرایط روحی و روانی استفادهكنندگان از فضاهای شهری را فراهم آورد .موضوع ارزیابی كیفیت بصری منظر، تعیین و مشخص كردن شاخص ها و معیارهایی است كه از طریق آنها بتوان مناظر را حفاظت، احیا یا بازسازی كرد . در این پژوهش كه به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده بر آناست كه ضمن بیان معیارها و شاخصه های مؤثر، به راهكارهایی برای ارتقا كیفیت بصری منظر بزرگراه دست یابد. برای دستیابی به این هدف بعضی معیارهای مؤثر كه به لحاظ عینی و ذهنی میتواند برای ناظرین و عابرین اهمیت داشته باشد از طریق منابع كتابخانهای استخراج و به وسیله پرسشنامه موردسنجش قرارگرفته است. نتایج به دستآمده گویای عوامل تأثیرگذار در ارتقا كیفیت بصری بزرگراه شامل خوانایی، هماهنگی، عناصر نشان های، آرامش، سكانس بندی و طراحی مناسب جداره ها و ارزشگذاری آنها از نگاه شهروندان میباشد.