سنجش ميزان انطباق كلانشهر مشهد با شاخص هاي شهر دوستدار سالمند

به مدد توسعه بهداشت و درمان، افزایش آگاهی و خودآگاهی انسان، مدیریت بدن و حمایتهای اجتماعی امروزه شمار بسیاری از مردان وزنان دوره سالمندی را تجربه میكنند كه خود نیازمند ارائه مجموعه خدمات و امكانات ویژه و فراهم آوردن محیط خاص برای سلامت و ارتقاء كیفیت زندگی سالمندان میباشد. از سویی همسویی این پدیده با پدیده شهرنشینی ضرورت توجه به آن را دو چندان نموده است. براین اساس، مجموعه معیارهایی بهعنوان معیارهای سالمندمحوری مبنای توسعه، برنامهریزی و مدیریت فضاهای شهری قرار میگیرد. لذا هدف پژوهش حاضر سنجش معیارها و ویژگیهای طراحی یك شهردوستدار سالمند در وهله اول، و در گام دوم بررسی میزان انطباق كلانشهر مشهد بهعنوان یكی از مراكز شهری گسترده با این معیارها میباشد. برای این منظور از روششناسی توصیفی و تحلیلی با ابزار پرسشنامه بهره گرفتهشده است كه نتایج تحقیق از میان 120 سالمند مناطق سیزدهگانه شهر مشهد حاكی از پایین بودن سطح معیارها و مؤلفه های هشتگانه تدوین شده در سه بعد كیفیت فضای شهری، خدمات بهداشتی -اجتماعی و زیرساخت های فضایی در این كلانشهر میباشد. همچنین نتایج رگرسیون خطی چند متغیره بین مؤلفه های هشتگانه تعریفشده برای شهر سالمند محور و میزان رضایت سالمندان از خدمات ارائهشده در شهر مشهد نیز بیانگر این است كه از دیدگاه آنان مؤلفه های منظر شهری، طراحی فضایی، مبلمان و خدمات بهداشتی بیشترین تأثیر را در رضایت سالمندان داشته است