رمان پژوهشي ( نوع شناسي رمان هاي سه گانه ي روز اول عشق ، اثر محمد محمدعلي )

رمان از قرن هجدهم میلادی شروع به بالندگی كرد و تبدیل به نوع ادبی غالب، ابتدا در اروپا و سپس در جوامع دیگر جهان شد. از آن هنگام با رشد روزافزون جوامع صنعتی و گسترش تعداد خوانندگان رمان، نویسندگان انواع مختلفی از رمان را به وجود آوردند. در ایران نیز رویكرد به گونه های جدید رمان در چند دهه ی اخیر افزایش چشم گیری داشته است. از آن جمله، محمد محمدعلی كه از نویسندگان مطرح ادبیات داستانی پس از انقلاب اسلامی به شمار میرود، نوع تازه ای از رمان را با نام رمان پژوهشی از سال ۱۳۸۲. ش مطرح كرده است. وی سه رمان اخیرش «آدم و حوا»، «مشی و مشیانه»، «جمشید و جمك» را كه بدآن ها سه گانه ی روز اول عشق گفته، رمان پژوهشی می داند. این مقاله ضمن تحقیق در نوع شناسی رمان پژوهشی، به بررسی رمان های سه گانه ی محمدعلی می پردازد و می كوشد تا مهم ترین ویژگی های آن را همچون: پرداختن به اسطوره، استفاده از زبان سنتی و محاوره به صورت تلفیقی، و ذكر منابع در پایان رمان، تبیین كند