تاثير طراحي و سازمان دهي محيط فيزيكي كودكان در رشد مهارت هاي اجتماعي آنان

پایداری اجتماعی یكی ازابعادتوسعه پایداردرزمینه معماری است كه درمقایسه با سایرابعاد آن كمتر موردتوجه قرارگرفته است ازآنجا كه كودكان آینه سازان جوامع هستند توجه به رشد مهارتهای اجتماعی آنان برای دستیافتن به پایداری اجتماعی اجتماعات آینده ضروری به نظر می رسد این مقاله به بررسی تاثیرمحیط فیزیكی بررفتارها و مهارتهای اجتماعی كودكان می پردازد براساس نظریه ویگوتسكی بازی عاملی برای ارتباط كودك باهمسالان و درنتیجه رشداجتماعی است بنابراین محیط هایی كه موجب تحریك كودكان برای شركت دربازی ها وفعالیت هامیشوند میتوانند دررشدمهارتهای اجتماعی كودكان تاثیرگذارباشند دراین مقاله براساس مطالعات كتابخانه ای و مشاهده رفتاركودكان درمهدكودك ها نیازهای محیطی كودكان و ویژگیهای محیط فیزیكی مهدكودك كه درافزایش تمایل كودكان برای شركت درفعالیت ها و بازی ها موثر می باشد جستجوشدند درادامه راه حل ها و نكته های طراحی مراكز مهدكودك كه درارتقا مهارتهای اجتماعی كودكان تاثیرگذار است ارایه شدند نتایج حاصل ازاین مطالعه بیان می كنند كه سازماندهی فضای مهدكودك شكل دهنده جریان بازی و تعاملات میان كودكان درمحیط است بنابراین نحوه سازماندهی فضای مهدكودك و فعالیت های آن موجب حضوربیشتر كودكان درفعالیت ها و بازیها میشود كه این مسئله خود موجب افزیاش تعاملات میان كودكان و رشد مهارتهای اجتماعی آنان میگردد