شماره ركورد كنفرانس :
1146
عنوان مقاله :
مطالعه آزمايشگاهي پايداري طولاني مدت تماس دهنده غشايي الياف توخالي پلي وينيليدن فلورايد جهت جذب دي اكسيد كربن با آب دريا
پديدآورندگان :
محمدي نيك حسين نويسنده , منصوري زاده امير نويسنده
كليدواژه :
جذب دي اكسيد كربن , غشاء الياف توخالي پلي وينيليدن فلورايد , پايداري طولاني مدت , CO2 absorption , Seawater , Long-term stability , آب دريا , PVDF hollow fiber membrane
عنوان كنفرانس :
دومين همايش و نمايشگاه ملي تجهيزات و مواد آزمايشگاهي صنعت نفت
چكيده فارسي :
غشاهای توسعه یافته الیاف توخالی پلی وینیلیدین فلوراید به روش جداسازی فازی ساخته شدند و در یك سیستم تماس دهنده غشایی گاز -مایع برای جذب طولانی مدت دی اكسید كربن با آب دریا مورد استفاده قرار گرفتند. جهت بررسی پایداری غشاها مشخصات و ساختار غشاقبل و بعد از تست جذب گاز با آزمایشاتی نظیر تراوایی نیتروژن، مقاومت مرطوب شدن، زاویه تماس سطحی، فشار تخریب و میكروسكوپالكترونی بررسی شد. نتایج تست جذب طولانی مدت دی اكسیدكربن برای حدود 1400 ساعت كاهش تدریجی تقریبا 30 % در شار جذب گازرا نشان می دهد كه این كاهش می تواند به دلیل تغییر ساختار غشا در اثر واكنش پلیمر با آب دریا باشد. تراوایی نیتروژن غشای استفاده شده باآب دریا در مقایسه با غشا تازه كاهش نشان میدهد كه بدلیل كوچكتر شدن اندازه حفرهها می باشد. زاویه تماس سطحی غشای استفاده شدهبشدت كاهش یافت كه میتوان آنرا به تغییر خواص سطحی بدلیل رسوب املاح آب دریا بر سطح غشا دانست. مقدار جزیی افزایش در فشارمرطوب شدن غشای استفاده شده را میتوان به كوچكتر شدن اندازه حفره ها مربوط دانست اگرچه آبگریزی سطحی بشدت كاهش یافته است.غشای استفاده شده دارای فشار تخریب كمتری می باشد كه این كاهش مقاومت مكانیكی را میتوان به تغییر ساختار پلیمر پلی وینیلیدینفلوراید بدلیل واكنش با املاح مختلف موجود در آب دریا دانست. نتایج آنالیز میكروسكوپ الكترونی تاییدكننده كوچكتر بودن حفره هایسطحی غشا استفاده شده با آب دریا می باشد.
چكيده لاتين :
Developed PVDF hollow fiber membranes were prepared via a phase inversion method in order to
investigate long-term stability. The membranes were used in a gas-liquid membrane contactor system for
CO2 absorption by seawater. To study the stability of the membrane, the membrane structure was
evaluated by various tese such as N2 permeation, wetting resistance, outer surface water contact angle,
collapsing pressure and membrane morphology by SEM. For about 1400 h of CO2 absorption test, a
gradual flux reduction of about 30% was observed which was related to the changes in the membrane
surface due to intraction with seawater. N2 permeance of the used membrane by seawater was reduced
due to a decrease in the membrane pore sizes. The results of water contact angle showed a drastic decreas
in the contact angle of the used membrane which was associated to the deposition of seawater salts on the
outer surface of the membrane. On the other hand, increasing wetting resistance of the used membrane
slightly increased which was related to the smaller pore sizes of the membrane. For mechanical stability,
the used membrane showed a slightly lower collapsing pressure due to an intraction between PVDF and
seawater which resulted in a weaker structure. From SEM images, it is confirmed that the used
membrane has smaller pore sizes meanwile there is no change in the cross-section of the membranes in
comparison.
شماره مدرك كنفرانس :
4456272