بررسي تاثير ريز ساختار فولاد كربن متوسط و ساختار شيف بازها بر ممانعت كنندگي آنها در محيط اسيد هيدروكلريك بوسيله مطالعات پلاريزاسيون، عكس برداري ميكروسكوپ روبشي و تحليل اشعه ايكس

تاثير ممانعت كنندگي دو باز دارنده شيف باز با نامهاي N ,ʹN– ارتو– فنيل استيل استون ايمين (S1) و4-[(3-{[1-(2-هيدروكسي فنيل) متيليدين] آمينو{ پروپيل) اتانيميدول] [1-3] بنزنديول (S2) برخوردگي فولاد ساده كربني با دو ريز ساختار مارتنزيتي (كوئينچ و تمپر شده Q&T) وپرليتي (آنيل شده A) در محلول اسيد هيدروكلريك يك مولار در عدم حضور ممانعت كننده و در حضور آنها مورد بررسي قرار گرفت. اطلاعات مربوط به خوردگي از قبيل پتانسيل خوردگي ) (ECorr ،دانسيته جريان خوردگي) (icorr ، شيب شاخه آندي و كاتدي از برون يابي منطقه تافل نمودارهاي پلاريزاسيون - تافل بدست آمد. براي بررسي مورفولوژي حمله خوردگي و پوسته هاي اكسيدي تشكيل شده بر روي دوريز ساختار در حضور ممانعت كننده و عدم حضور آنها بررسي هاي XRDوSEM انجام شد. همچنين تاثير غلظت ممانعت كننده بر ميزان و سرعت خوردگي و بازده آن، مورد بررسي قرار گرفت. نتايج بدست آمده نشان داد كه S1 براي هر دو ريز ساختار در مقايسه با S2 بهتر عمل مي كند. همچنين خوردگي نمونه هاي پرليتي در مقايسه با نمونه هاي مارتنزيتي در محلول فاقد ممانعت كننده به دليل تشكيل پوسته هاي مقاومتر، كمتر بود.