مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري

Abstract :

Almanca gibi birçok Hint-Avrupa dillerinde, isimler [±sayılabilir] anlambilimsel ayrıma tabidir. Dilbilimsel açıdan, isimler ikiye, yani sayı ve kütle isimler şeklinde ayrılırlar (Krifka, 1989). Kütle isimleri ayrıca ikiye ayrılırlar, malzeme ve kolektif isimler olarak. Kolektif isimler yine aynı şekilde ikiye ayrılır: grup ve cins isimler olarak (Leisi, 1971). Kütle ve sayı isimleri arasındaki bu ayrım aynı zamanda soyut isimlerin grup içerisinde de bulunmaktadır. Birçok Hint-Avrupa dillerinin sayı sistemlerin çoğu iki sayı, tekil (tek bir birim) ve çoğul (birden fazla birim) arasında ayrım yapmaktadır. Türk dilinin gramer sisteminde sayı kategorisi aynı şekilde, yanı tekil ve çoğul olarak, kodlanmış gibi görünmektedir. Bunun yanı sıra, Türk dilinde isimler, sayı ve kütle isimleri olarak [±sayılabilen] anlambilimsel ayrıma tabi olduğu gibi görünmektedir. Ancak Alman dilinin aksine, Türk dili çoğul formlarının kullanımda çokluk farklı morfolojik-sözdizimsel uygulamasını yansıtan bir özelliğe sahiptir (Johanson/Rehbein, 1999). Türk dilinin bu özelliği transnumerality dilsel olgusuna atanır ve bu da araştırmanın konusudur.