شيوع افسردگي در بيماران ديابتيك (يك مطالعه نظام مند و فرا تحليل)

Prevalence of Depression in Diabetic Patients: Article Review and Meta-Analysis

زمينه: ديابت و افسردگي ازجمله بيماري هايي هستند كه به دليل شيوه زندگي، شهرنشيني و صنعتي شدن در همه جوامع شيوع بالايي دارند. همراهي اين دو بيماري مزمن باهم موجب از دست رفتن سال هاي زيادي از عمر مي شود. مطالعات زيادي در رابطه با شيوع افسردگي در بيماران ديابتيك در ايران انجام شده است. هدف از اين مطالعه تعيين شيوع افسردگي در بيماران ديابتيك به روش فرا تحليل مي باشد. روش ها: مطالعه حاضر يك مطالعه مرور نظام مند است. برآورد شيوع افسردگي در بيماران ديابتيك به روش فرا تحليل از بين مطالعاتي كه از طريق جستجو در پايگاه هاي اطلاعاتي فارسي زبان و انگليسي زبان به دست آمد، محاسبه گرديد. براي تجزيه وتحليل اطلاعات به دست آمده نرم افزار STATA 11.2 و مدل اثرات تصادفي استفاده گرديد. يافته ها: از بين 32 مطالعه واجد شرايط تعداد 7135 بيمار ديابتيك نوع يك و دو مورد بررسي قرار گرفت. با استفاده از معيار خودگزارش دهي بك 65 درصد از بيماران ديابتيك نشانه هايي از افسردگي خفيف تا شديد را دارا بودند. 64 درصد از شركت كنندگان زن بودند و شيوع افسردگي در زنان 71/3 درصد و در مردان 60/3درصد بود. نتيجه گيري: شيوع افسردگي در بيماران ديابتيك در ايران بالاتر از ديگر كشورهاست و با توجه به اين موضوع كه همراهي اين دو بيماري باهم موجب افزايش هزينه هاي درمان مي شود، توصيه مي شود در مراجعه بيماران براي درمان بيماري ديابت به نشانه هاي بيماري افسردگي نيز توجه شده و توصيه هاي كمكي به بيمار و همراه او براي كاهش علائم افسردگي صورت پذيرد

Background: Diabetes and depression are among diseases highly associated with life style, urbanism, and industrialization. The concomitance of the two of them costs the patients many years of their lives. Many researchers have been done on the outbreak of depression among diabetics in Iran. The principal purpose of this study is to determine the outbreak of depression among diabetics using the Meta-analysis method. Methods: This study is a systematic review. The prevalence rate of depression among diabetics estimation was determined using Meta-analysis method on the data extracted from English and Persian data bases. To analyze the information obtained, we used STATA 11.2 and the random effect model. Results: Among 32 eligible researches 7135 patients with type I and II diabetes were chosen for this study. Using Beck’s self-report scale 65% of the cases shown mild to severe symptoms of depression. 64% of the patients were female and the prevalence rate of depression was reported 71.3% in the female and 60.3% in the male cases. Conclusion: The prevalence rate of depression among Iranian diabetics is higher in comparison with other countries. Considering the fact that the concomitance of the two of these diseases results in a raise in medical costs, it is recommended to the doctors to check for depression symptoms in diabetics and recommend health solutions to the patient and the one accompanying them.