بررسي تاثير ملاقات برنامه ريزي شده بر ديس ريتمي هاي قلبي بيماران بستري در بخش هاي مراقبت ويژه قلبي

Effect of Planned Visit on Dysrhythmia in Cardiac Care Unit Patients

سابقه و هدف: به دنبال سكته قلبي ديس‌ ريتمي‌هاي گوناگوني با درجات مختلف بروز ميكند. در مرحله‌ حاد بيماري نياز به بستري در بخشهاي مراقبت ويژه وجود دارد ولي در اين بخش‌ها ملاقات به شدت محدود است در حاليكه ملاقات يكي از نيازهاي اساسي بيماران و خانواده هاي آنان در مدت زمان بستري است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير ملاقات برنامه ريزي شده بر ديس ريتمي هاي قلبي در بيماران بستري در بخش مراقبت ويژه قلبي انجام شده است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر يك مطالعه تجربي بوده كه در سال 1390 در همدان انجام شد و در آن 60 بيمار مبتلا به سكته قلبي به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي به 2 گروه آزمون و كنترل تقسيم شدند. در گروه آزمون از بيماران درخواست شد كه نام كساني كه با آنها احساس راحتي بيشتري دارند و تمايل به حضور آنان در زمان ملاقات دارند را بيان كنند و ملاقات‌كنندگان در مورد رعايت آداب صحيح ملاقات آموزش ‌ديدند. در گروه كنترل ملاقات روتين انجام شد. به منظور گردآوري داده‌ها از پرسش نامه و مانيتورينگ استفاده گرديد. چك‌ ليستهاي مربوط به ديس‌ ريتمي‌هاي قلبي قبل، حين و بعد از ملاقات پر شد. يافته‌ها: تاكي كاردي سينوسي ، انقباض زودرس دهليزي و انقباض زودرس بطني قبل، حين و بعد از ملاقات برنامه ريزي شده در گروه آزمون از نظر آماري اختلاف معني داري نداشتند (P>0.05) ولي در گروه كنترل اين ديس ريتمي ها قبل، حين و بعد از ملاقات اختلاف معني داري داشتند (0/05>p) استنتاج: ملاقات برنامه ريزي شده بر بعضي از ديس‌ريتمي‌هاي قلبي از جمله تاكي كاردي سينوسي، انقباض زودرس دهليزي و انقباض زودرس بطني موثر بوده است و باعث كاهش اين ديس‌ ريتمي‌ها شده است.

Background and purpose: Different types of dysrhythmia occur with different degrees after heart attack. Involved patients need specific care and should be admitted in coronary care unit (CCU). Visit is one of the basic needs of patients and their families during admission period but visits are limited in CCU. This research evaluated the effect of planned visits on occurrence of heart dysrhythmias in patients on CCU. Materials and methods: In a quasi-experimental study, 60 patients with acute myocardial infarction (in Hamedan, Iran) were selected through convenience sampling in 2011. They were randomly assigned to either case group or control group. The case group was asked to name family members and significant others who they were more comfortable with and were interested in their visits. Individuals in the list were provided with appropriate training on visiting etiquette. In control group visits were done without any special training. Data was collected through a questionnaire and cardiac monitoring. Dysrhythmias were recorded in a check list before, during and after visits. Data was then analyzed in SPSS V.18. Results: No significant difference was found in occurrence of sinus tachycardia, premature atrial contractions and premature ventricular contractions before, during and after the visits (P>0.05). But significant differences were seen in the incidence of dysrhythmias in control group before, during and after the visits (P<0.05). Conclusion: Planned visits positively influenced the occurrence of dysthymias and reduced the incidence of some types of dysrhythmia such as tachycardia, premature atrial contractions and premature ventricular contraction.