واكاوي اتانازي بر اساس ماده 273 قانون مجازات اسلامي

Euthanasia: An Analytical review based on the Article 372 of the Islamic Penal Code

يكي از موضوعات مهمي كه ديرزماني است مباحث بسياري را در حوزه هاي اخلاق، حقوق و فقه به خود اختصاص داده است و نظرات و ديدگاه هاي مختلف و گاه متضاد را معطوف به خود كرده است، موضوع اتانازي است. تقابل انديشه ها و نظرات ارائه شده در ارتباط با اين موضوع، موجب شده است تا قانون گذاران برخي كشور ها، به صراحت اتانازي را مورد پذيرش قرار دهند، در مقابل، قانون گذاران بعضي كشورها، صراحتاً اين موضوع را رد كرده و نسبت به جرم انگاري آن اقدام نموده اند. ديدگاه انفعالي يا خنثي را مي توان ديدگاه كشورهاي گروه سوم دانست كه قبول يا رد اتانازي در اين كشور ها محدود به نظرات حقوقدانان بوده اما بازتاب و انعكاسي در قوانين ندارد. ايران را بايد در زمره كشورهاي دسته اخير به حساب آورد. در اين مقاله برآنيم تا به بررسي اتانازي بر اساس ماده 372 قانون مجازات اسلامي ايران، بپردازيم.

Euthanasia is still a controversial issue worldwide. There are different and sometimes contradictory opinions about euthanasia and its practice. By exchange of ideas and opinions about this issue, some countries have explicitly accepted euthanasia and it has been legalized. Whereas, some other countries distinctly rejected euthanasia and in result it has been criminalized. Among countries there is a third group, with a passive or neutral position. In those countries, like Iran, the acceptance or rejection of euthanasia has been discussed among the law experts but there is no legislation to address the issue. This article aims to evaluate euthanasia based on the Article 372 of Iran's Islamic penal code.