قلمرو اتونومي بيمار، محدوديت ها و راهكارها

The Domain of Autonomy, Limitations and Solutions

توجه روزافزون به آزادي هاي فردي در دهه هاي اخير، موجب مطرح شدن اصل اخلاقي احترام به اتونومي بيمار و درك ضرورت مشاركت بيماران در تصميم گيري هاي باليني شد؛ اما روي ديگر سكه ي توجه روزافزون به اتونومي بيماران در عرصه ي تصميم گيري هاي درماني، وجود چالش جدي در تعيين محدوده ي پذيرفتني براي ارزش نهادن به تصميمات خودمختارانه ي بيماران است. اين مساله به ويژه زماني كه تصميم بيمار، با تامين بهترين منفعت براي او همسو نباشد، اهميت بيشتري پيدا مي كند. همچنين تاكيد بيش از حد بر احترام به اتونومي بيماران مي تواند نتايج منفي ديگري مانند كاهش احساس مسئوليت پزشك در قبال تامين بهترين منفعت براي بيماران و نيز امكان تقابل اتونومي بيمار با منفعت ساير افراد جامعه داشته باشد. به طور كلي بايد گفت درباره ي محدوده ي قابل قبول براي ارج نهادن به ترجيحات و تصميمات بيماران، نظرات مختلفي وجود دارد. درحالي كه گروهي از صاحب نظران محدودسازي دامنه ي تاثير اتونومي بيماران را در عرصه ي تصميم گيري هاي پزشكي حمايت مي كنند، گروهي ديگر اعمال اتونومي از سوي بيماران را نه به عنوان يك حق بلكه به مثابه يك وظيفه ي اخلاقي قلمداد مي نمايند. اين مقاله به تحليل و نقد دلايل مختلف نظريه پردازان هر دو گروه پرداخته و در انتها براي توجه همزمان به حق اتونومي بيماران، در ضمن پيشگيري از پيامدهاي ناخواسته ي احترام بي قيد و شرط به خواسته ها و ترجيحات آنان، سازوكار مناسبي پيشنهاد مي نمايد.

Increasing attention to individual liberties in last decades, has led to considering respect to patients autonomy and involvement in making medical decisions as a critical ethical principle. In spite of a general emphasis on the Importance of the mentioned principle, there is a wide controversy about the logical limitations of respect to patients' wishes and preferences in medical decision making. While a significant number of theoreticians believe in necessity of considering rigid limitations for respect to patients' autonomy, others emphasize on respect to patients' absolute and unconditional right of self-determination. This article explains and analyzes each group's main arguments and finally suggests a functional and logical approach to the principle. This method helps avoidance of disadvantages of unconditional respect to patients' preferences while considering autonomy as an important ethical maxim.