نقش خودتوسعه اي بر آمادگي براي تغيير كاركنان مراكز آموزش عالي؛ با ميانجي گري بهسازي سازماني

The Role of Self-Development on the Readiness to Change of Higher Education Institutions Staff, with Mediating Role of Organizational Development

هدف از پژوهش حاضر، تبيين نقش خودتوسعه اي بر آمادگي براي تغيير كاركنان دانشگاه خوارزمي و با ميانجي گري بهسازي سازماني بود. روش پژوهش توصيفي-همبستگي و روش تحليل از نوع مدل يابي معادلات ساختاري بوده است. جامعه پژوهش شامل كليه كاركنان ستاد و دانشكده هاي واقع در شهر تهران به تعداد 477 نفر بوده كه با استفاده از فرمول نمونه گيري كوكران و روش نمونه گيري طبقه اي با اختصاص متناسب، 172 نفر از آنان انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه خودتوسعه اي محقق ساخته مبتني بر نظرات ابيلي و مزاري (1393) با پايايي (0/91)، بهسازي سازماني لاك و كرافورد (2000) با پايايي (0/90) و آمادگي براي تغيير فرزانه (1393) با پايايي (0/89) استفاده شده است. به منظور تحليل داده ها از رگرسيون گام به گام و مدل يابي معادلات ساختاري استفاده شده است. نتايج نشان داد، از ميان مولفه هاي خودتوسعه اي، خودرهبري و خودمديريتي 20 درصد از تغييرات بهسازي سازماني و 29 درصد از تغييرات آمادگي براي تغيير را پيش بيني مي كنند. مدل معادلات ساختاري نيز با شاخص هاي برازش مدل تاييد شد و نشان داد خودتوسعه اي به طور مستقيم بر بهسازي سازماني (0/26=γ) و با ميانجي گري بهسازي سازماني بر آمادگي براي تغيير (0/52=β) تاثير مي گذارد. هم چنين بهسازي سازماني به طور مستقيم بر آمادگي براي تغيير (0/63=β) تاثير مي گذارد.

This study aims to explain the role of “self-development” on “readiness for change” among Kharazmi University staff with mediating role of “organizational development”. The research method is descriptive-correlational. The analytical method was structural equation modeling (SEM). Research population was all headquarter and faculty staff in Tehran consisting of 477 people. By using Cochran's sampling formula, the sample size was determined; 172 employees by stratified random sampling with proportional allocation were selected. To collect data the self-development questionnaire based on Abili and Mazari (1393) with reliability of (0/91), organizational development questionnaire by Lok and Crawford (2000) with reliability of (0/90) and Farzaneh’s readiness to change questionnaire (1393) with reliability of (0/89), were used. For data analysis Stepwise regression and structural equation modeling was used. The results showed that among the components of “self-development”, “self-leadership” and “self-management”, predict 20% changes of “organizational development” and 29% changes of “readiness for change”. Structural equation modeling showed that the index of self-development model has been verified and directly impact on organizational development (γ=0/26) and with the mediation of organizational development impact on readiness for change (β=0/52). The organizational development directly impact on readiness for change (β=0/63).