وضعيت فرايند اخذ رضايت آگاهانه در بخش هاي كودكان در بيمارستاني آموزشي

The Status of Informed Consent Process in Pediatrics’ Wards of an Educational Hospital

درگيركردن كودكان در تصميم گيري هاي درماني مربوط به آن ها، توانايي هايشان را ارتقا مي بخشد. عواملي مانند توانايي استدلال، تجربه هاي قبلي كودكان در ارتباط با موضوع و همچنين، اطلاعات، شناخت و درك كلي آن ها از موضوع، بر توانايي هايشان در تصميم گيري اثر مي گذارند. قوانين كنوني رضايت آگاهانه در كودكان، به تصميم گيرندگان جايگزين اجازه مي دهد تا به جاي آنان تصميم بگيرند. هدف ما از اين مطالعه، بررسي وضعيت كنوني اخذ رضايت آگاهانه از كودكان، به منظور ارائه ي رهنمودهايي مناسب در اين زمينه بود. در اين مطالعه ي كيفي، شركت كنندگان به صورت نمونه گيري هدفمند، انتخاب شدند. داده ها با مصاحبه ي نيمه ساختاريافته با سوالات باز، جمع آوري شد و كدگذاري و طبقه بندي بر اساس تكنيك تحليل مقايسه اي مداوم صورت گرفت. شركت كنندگان، شامل شش كودك بستري، پانزده نفر از والدين كودكان و چهار پزشك كودكان بودند. سه مقوله ي كلي، شامل «فرهنگ رضايت»، «وضعيت محيط درماني» و «جهان كودك» از داده ها استخراج شد. والدين و كودكان درباره ي هدف از اخذ رضايت و مفهوم آن دركي روشن ندارند. جنسيت كودكان در فرايند اخذ رضايت رسمي در محيط هاي درماني، چندان اثرگذار نيست. وضعيت موجود، باعث ايجاد تعادل معيوب در انتظارات والدين به اعمال نظر در تصميمات درماني، بسنده كردن پزشكان به دادن اطلاعات حياتي و رفتار با كودك، بي توجه به ميزان قدرت تشخيص او، شده است. اين تعادل معيوب مي تواند در عين حفظ ثبات ظاهري، موجب ناپايداري و آسيب به شان انساني و استقلال والدين و كودك، هدررفتن منابع، كم اعتمادشدن جامعه به پزشكان و رشدنيافتن قدرت تصميم گيري در كودكان شود.

Involving children in their own treatment decision-making improves their abilities. Factors such as the ability to reason, previous children's experiences in relation to the subject as well as information, and their general understanding of the subject affect the child's ability to make decisions. The current laws of informed consent in children allow alternate decision makers to decide on their own. Our goal in this study was to examine the current conditions for the informed consent of children in to provide appropriate guidelines in this regard. In this qualitative study, participants were selected through targeted sampling. The data were collected by semi-structured interview with open questions. Coding and classification was carried out using continuous comparative analysis. Participants included 6 admitted children, 15 parents of children, and 4 pediatricians. Three general categories of "satisfaction culture", "environmental conditions", and "child world" were extracted. Parents and children were not clear about the purpose of obtaining consent. The gender of children was not significantly affected by the process of obtaining formal consent in medical settings. The existing conditions have created a non-appropriate balance in the expectations of parents regarding the treatment decisions and giving vital information and treating the child by doctors disregarding child’s competency. This defective balance can, in the meantime, cause instability and harm to human dignity and autonomy of parents and children, waste of resources, challenging the sense of trust in the community towards doctors and the lack of growth in child’s decision-making power.