بررسي هوش اخلاقي دانشجويان پزشكي و پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي مشهد و برخي عوامل جمعيت شناختي مرتبط با آن

Moral Intelligence and Its Relative Demographic Factors in Medical and Nursing Students Studying at Islamic Azad University of Mashhad

امروزه تنها دانش و مهارت آكادميك براي ارائه ي خدمات سلامت باكيفيت، كافي نيست. با وجود پيچيدگي هاي محيط درماني، اخلاق بخش جدانشدني تصميم گيري هاي درماني است و بي توجهي به آن مي تواند بر كيفيت خدمات ارائه شده و سلامت سازماني اثر سوء بگذارد. در اين مطالعه ي مقطعي 214 دانشجوي پزشكي و پرستاري به روش سرشماري، نسخه ي فارسي پرسش نامه ي چهل سوالي لنيك و كيل را كه روايي صوري و محتوايي آن تاييد و پايايي آن 0.94 در مطالعات قبلي گزارش شده است، تكميل نمودند. ميانگين نمره ي هوش اخلاقي دانشجويان پزشكي و پرستاري به ترتيب 8.26±74.07 و 7.10±76.44به دست آمد. ميانگين نمرات هوش اخلاق دانشجويان پزشكي و پرستاري داراي اختلاف آماري معنا دار (p=0.025) بود و نيز بين نمرات دانشجويان سال اول و آخر، تفاوت آماري معناداري (p=0.002) ديده شد. همچنين، در بين مولفه هاي هوش اخلاقي نمره ي مولفه ي درستكاري به طور معناداري در دانشجويان پزشكي (p=0.003) بالاتر بود. نمره ي هوش اخلاقي دانشجويان در اين مطالعه، در طبقه ي خوب قرار داشت؛ ولي اين وضعيت مي تواند به خيلي خوب و عالي هم ارتقا پيدا كند. وجود اختلاف معني دار در نمره ي هوش اخلاقي دانشجويان سال اول و آخر نشان دهنده ي تاثير كوريكولوم آموزشي در اين زمينه است. وجود اختلاف معني دار نمره ي مذكور در بين گروه هاي پزشكي و پرستاري نيز نشان داد كه برنامه و محيط آموزشي بر تكامل هوش اخلاقي اثر دارد؛ لذا با توجه به نقش كوريكولوم آموزشي بر هوش اخلاقي و تاثير اثبات شده ي هوش اخلاقي بر كيفيت عملكرد حرفه اي، بايد ابعاد اخلاقي و حرفه اي در آموزش باليني، بيش ازپيش ارزشيابي شده و تحت نظارت و تاكيد بيشتري واقع شوند

Today, health care providers are moving toward becoming professionals, so only academic knowledge and skills are not enough in complex medical environments, morality is an integral part of medical decision making and paying no attention to it may have adverse effects on quality of care. This Research investigated the moral intelligence and its relative demographic factors between medical and nursing students. In this descriptive cross-sectional study, 214 students were selected by census sampling. Data were collected by using Kiel & lennik questionnaire which its reliability is reported as r=0.94 and has been validated in previous studies. The mean age of students was 21.79±2.82 years. The moral intelligence mean scores in medical and nurse students were 76.44±7.10 and 74.07±8.26, respectively. There was no significant relation between demographic factors and moral intelligence scores but there was significant difference among nursing and medical (p=0.025) and the first and last year students (p=0.002). Trustworthy domain was significantly higher in medical students (p=0.003). Although the results indicate that the students' moral intelligence score is in good condition, this situation can be upgraded to be very good and excellent. The significant difference in the score of moral intelligence in first and last year students shows the effect of educational curriculum. There was significant difference in the scores of medical and nursing groups. So, the educational climate and curriculums can effect on moral intelligence development. Therefore, considering the proven effect of moral intelligence on the quality of professional performance, ethical dimensions, and professionalism in clinical education should be emphasized, evaluated, and monitored more than ever.