تاثير كتاب­ درماني گروهي بر عزت نفس دانشجويان دختر ساكن خوابگاه

The Effect of Group Bibliotherapy on the Self –Esteem of Girls Living in Dormitory

مقدمه: كتاب­ درماني روشي مكمل جهت پيشگيري، درمان و ارتقاي رفتارهاست كه با همكاري كتابداران وروانشناسان يا پزشكان اجرا مي­شود. هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثيركتاب­ درماني گروهي بر عزت نفس دانشجويان دختر ساكن خوابگاه هاي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال 1392 است. روش كار: نيمه تجربي مداخله ­اي- كاربردي است كه به صورت طرح دو گروهي با پيش­ آزمون- پس آزمون انجام شد. جامعه پژوهش5160دانشجوي دختر ساكن خوابگاه بودند كه 64 نفر از آنان به صورت تصادفي در دوگروه شاهد و آزمون قرار گرفتند (هر گروه 32 نفر). داده ­ها از طريق پرسشنامه عزت نفس كوپر اسميت در دو نوبت گردآوري شد. براي گروه آزمون هشت جلسه كتاب­درماني برگزار شد، اما براي گروه شاهد مداخله­ اي صورت نگرفت. بعد از دو ماه آموزش و يك ماه دوره آيش جهت تاثيرگذاري، هر دو گروه دوباره ارزيابي شدند. داده ها با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين و توزيع فراواني) و استنباطي (t مستقل و t زوجي و من ويتني) در نرم­ افزار SPSS20 تحليل شدند. يافته ­ها: كتاب­ درماني گروهي بر عزت نقس كلي و مقياس­ هاي عمومي، خانوادگي و تحصيلي آن در گروه آزمون تاثير مثبت و معني­ داري داشت اما بر بعد اجتماعي عزت نفس تاثيري نداشت. همچنين تفاوت ميانگين نمرات گروه آزمون و شاهد پس از مداخله معنادار بود. نتيجه گيري: كتاب­ درماني گروهي مي­ تواند باعث افزايش سطح عزت نفس دانشجويان دختر­ شود. با اجراي مفيد آن مي ­توان به اهداف مختلف پيشگيري و ارتقاي سلامت روان دست يافت. پيشنهاد مي­ شود اين روش به دليل سادگي، ارزاني و دسترس پذيري جهت بهبود ساير معضلات روان شناختي به كار گرفته شود.

Introduction: Bibliotherapy is a supplementary method for behavior treatment and promotion performed via cooperation of librarians with psychologists or physicians. The aim of the present study is to investigate the effect of group bibliotherapy on self-esteem of girl students living in dormitory at Isfahan University of Medical Sciences in 2012. Methods: This is an interventional semi-experimental and applied study. The statistical population of the study consisted of 5160 female students who resided in dormitories and the sample including 64 students were divided randomly between the control and the case groups (32 students each). Data were collected using Cooper Smith Self-esteem questionnaire scale both in the pretest and the posttest. The case group received eight sessions of two-hour group bibliotherapy for two months. The groups were then assessed in a posttest after 1 month of intervention. Data were analyzed by descriptive statistics (mean and frequency distribution) and analytical statistics (independent t- test, paired t- test and Mann Whitney) via SPSS 20 software. Results: Group bibliotherapy showed significantly positive effects on total self-esteem as well as general, family and scholastic scales in the case group, but it showed no effects on their social selfesteem. There was also a meaningful difference between the mean scores of the two groups after intervention. Conclusion: Group bibliotherapy can increase self-esteem levels of girl students who live in dormitories. It is suggested that the method be applied to improve the other psychological problems because of simplicity, affordability, and availability.