چكيده فارسي :
مقدمه: افراد مقيم در مراكز نگهداري سالمندان، به دليل محدوديت هاي حركتي، هزينه بالاي حمل ونقل و مشاوره هاي تخصصي، با موانع جدي براي دريافت خدمات تخصصي پوست روبرو هستند، بنابراين، تله درماتولوژي مي تواند با غلبه بر موانع موجود موجب بهبود دسترسي به خدمات تخصصي پوستي شود. هدف اين مطالعه بررسي دقت تشخيص ها و طرح هاي درماني ارائه شده در تله درماتولوژي نسبت به روش حضوري مي باشد.
روش كار: اين پژوهش از نوع نيمه تجربي و جامعه پژوهش، جمعيت 280 نفري سالمندان آسايشگاه كهريزك تهران بودند. شرط ورود به پژوهش، وضعيت هاي غير اورژانسي پوست، نداشتن ضايعات پوستي در ارگان هاي جنسي و امضاي فرم رضايت نامه شركت در مطالعه بود. به دليل كم بودن تعداد افراد واجد شرايط (46 نفر) از نمونه گيري استفاده نشد. در نهايت از اين تعداد، 37 نفر در مطالعه شركت كردند. براي محاسبه ميزان دقت تشخيص ها و طرح هاي درماني نيز از روش هاي ساده آماري و نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد.
يافته ها: در اين پژوهش 37 سالمند با ميانگين سني 73 سال ) فاصله سني 62 تا 89 سال (شركت داشتند. از اين تعداد 22 نفر مرد بودند. ميزان دقت تشخيص ها و طرح هاي درماني ارائه شده توسط تله درماتولوژيست در مقايسه با روش معاينه حضوري به ترتيب 86 درصد و 84 درصد بود.
نتيجه گيري: به نظر مي رسد استفاده از تله درماتولوژي در مراكز نگهداري سالمندان، امكان درمان بيماران را در محل اقامتشان امكان پذير مي كند و در نتيجه موجب بهبود دسترسي به خدمات پوستي و كاهش سفرهاي غيرضروري به مراكز تخصصي پوست مي شود.
چكيده لاتين :
Introduction: Limited mobility, high costs of transportation and specialized care, make it very
difficult for the elderly, especially those living in nursing homes, to get specialized care services,
particularly in the field of skin diseases. Therefore, Teledermatology can be considered as a
solution to overcome these barriers and improve access to specialized skin care services. The study
aimed to evaluate the diagnostic accuracy and treatment planning in teledermatology compared to
in person examination.
Methods: The population of this quasi-experimental study, consisted of 280 elderly people living
in Kahrizak Charity Foundation in Tehran. The exclusion criteria included: emergency skin
conditions and genital skin lesions. All participants should have signed a consent form. No
sampling was done since there were few qualified individuals (n = 46), finally, 37 patients
participated in the study. In order to calculate the accuracy of diagnosis and treatment planning,
simple statistical methods were used and data were analyzed by SPSS version 20.
Results: The participants with skin diseases, consisted of 37 elderly patients (aged 62 to 89), 22 of
whom were men. The accuracy of diagnosis and treatment planning for patients provided by
teledermatology compared to those of in-person examination were, 86% and 84%, respectively
Conclusion: The elderly can benefit from teledermatology in nursing homes; therefore, they can
have better access to specialized services and avoid unnecessary trips to dermatology clinics
