پديد آورندگان :
بايرامي، شايسته دانشگاه علوم پزشكي همدان - مركز پژوهش دانشجويان , فتحي، يداله دانشگاه علوم پزشكي همدان , محمدي نسب، سمانه دانشگاه علوم پزشكي همدان , براتي، مجيد دانشگاه علوم پزشكي همدان - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت و گروه بهداشت عموم , محمدي، يونس دانشگاه علوم پزشكي همدان
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: تبعيت‌نكردن از رفتارهاي خودمراقبتي مي‌تواند بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به پرفشاري خون تأثير‌گذار باشد؛ بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي رفتارهاي خودمراقبتي در افراد مبتلا به پرفشاري خون و رابطه آن با كيفيت زندگي صورت گرفت.
مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي از نوع مقطعي بود كه در سال 1396 روي 200 نفر از بيماران مبتلا به پرفشاري خون مراجعه‌كننده به مراكز جامع سلامت شهر همدان كه به‌صورت نمونه‌گيري چندمرحله‌اي انتخاب شدند، صورت گرفت. ابزار گردآوري داده‌ها شامل: اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه‌هاي رفتارهاي خودمراقبتي (ScBS: Self-Care Behaviors Scale) و استاندارد كيفيت زندگي (SF-36: Quality of Life) بود. داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون‌هاي T مستقل، آناليز واريانس يك‌طرفه (ANOVA) و همبستگي پيرسون در نرم‌افزار SPSS 16 تجزيه و تحليل گرديد.
يافته‌ها: براساس يافته‌هاي به‌دست‌آمده، رفتارهاي خودمراقبتي و ابعاد مختلف كيفيت زندگي به‌ترتيب با كسب 63.5 و 56.6 درصد حداكثر نمره قابل اكتساب در حد نسبتاً مطلوب و نامطلوب تقسيم‌بندي شدند و بين كيفيت زندگي با جنس، وضعيت تأهل و نمايه توده بدني رابطه معناداري مشاهده شد (P<0.05). همچنين بين رفتارهاي خودمراقبتي و سه بعد از كيفيت زندگي شامل: عملكرد جسماني، عملكرد رواني و احساس درد و ناراحتي همبستگي مثبت و معناداري وجود داشت (P<0.05). گفتني است بين نمرات كلي كيفيت زندگي و رفتارهاي خودمراقبتي نيز همبستگي مثبت و معناداري مشاهده گرديد (r=0.196، P<0.001).
نتيجه‌گيري: با توجه به وجود ارتباط معنادار بين كيفيت زندگي مرتبط با سلامت و انجام رفتارهاي خودمراقبتي، توصيه مي‌شود برنامه‌هاي آموزشي براي بيماران مبتلا به پرفشاري خون به‌منظور افزايش تبعيت از رفتارهاي خودمراقبتي طراحي و اجرا گردد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Non-adherence to self-care behaviors can deteriorate quality of life among hypertension patients. Thus, we sought to examine the association between self-care behaviors and quality of life among patients with hypertension visiting Comprehensive Health Centers in Hamadan, Iran.
Materials and Methods: This descriptive, cross-sectional study was carried out in 200 hypertensive patients presenting to Comprehensive Health Centers in Hamadan, Iran, 2017. The participants were recruited using multistage sampling method. A demographic form, Self-Care Behaviors Scale, and the Quality of Life (SF-36) questionnaire were used to collect the data. Pearson correlation coefficient, t-test, and One-way analysis of variance were run to analyze the data in SPSS, version 16.
Results: The self-care behavior and quality of life overall scores were respectively 63.5% and 56.6%, indicating that they were at admissible and inadmissible levels, respectively. There was a significant relationship between quality of life and gender, marital status, and body mass index (BMI; P<0.05). Also, there was a positive significant correlation between self-care behavior and three dimensions of quality of life, including physical status, emotional well-being, and bodily pain (P<0.05). Further, there was a positive significant correlation between self-care behavior and total score of quality of life (P=0.005; r=0.196).
Conclusion: Considering the relationship of quality of life with well-being and self-care behaviors, we recommend designing and implementing educational programs for hypertensive patients to increase adherence to self-care behaviors.
