شيوه سياستنامه نويسي در مطالعات راهبردي

Methods of Policy Paper Writing in Strategic Studies

سياستنامه يكي از ابزارهاي كمك به فرايند تصميم گيري در هر كشور است. طرح چارچوبي براي شيوه نگارش سياستنامه زمينه را براي انتقال مناسب راه حلها براي مسئله سياسي و راهبردي در چرخه سياستگذاري فراهم ميسازد. براي اين كار مقاله حاضر نخست به جايگاه علم سياستگذاري به عنوان علم در عمل براي كمك به مراكز راهبردي مثل دولت در علوم سياسي ميپردازد. پس از آن در فرايند سياستگذاري توجه به چرخه سياستگذاري به عنوان مبناي تصميم گيري منطقي مطرح ميشود. با شناخت فرايند سياستگذاري، امكان تمايزگذاري بين دو نوع نوشتار راهبردي - مطالعه سياستگذاري و سياستنامه امكان پذير ميگردد. در نهايت مقاله به شيوه نگارش سياستنامه از معيارهايي كه براي توصيف مسئله، تحليل مسئله و در مرحله سوم سناريوسازي و ارائه راهحل اشاره دارد. لازم به ذكر است كه اين شيوه ها به عنوان مبناي راهنما مطرح است و روش تجويزي محسوب نميشود. لذا يكي از راه هاي پيشنهادي يا يك الگو و راهنماي ارتباطي بين مراكز راهبردي و مشاوره دهي و مقامات تصميم گير در سطح كلان جامعه محسوب ميشود.

Writing a policy paper as a main instrument nowadays in decision making in any country needs to know how to write it methodologically for better transmitting the policy alternatives or options in the policy cycle. In doing so the paper at first examines the standing of public policy in the strategic studies as a science in praxis and then introducing the policy cycle process as the base of logical decision-making. In addition it needs to differentiate between the two style methods in the policy process namely policy study and the policy paper. In the last section the paper does investigate the policy paper by divide it up into the problem agenda, problem analysis, scenario-making and bringing the proper solutions. Let to note what applied here it is just a guide booklet to writing the policy paper not as a prescription it.