اثربخشي درمان فراشناختي بر عقايد وسوسه‌انگيز و باورهاي مرتبط با مواد در بيماران وابسته به مواد صنعتي

Effectiveness of meta-cognitive therapy on craving beliefs and substance-related beliefs in substance abuse disorder patients

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي اثر بخشي درمان فراشناخت بر عقايد وسوسه‌انگيز و باورهاي مرتبط با مواد در بيماران وابسته به مواد صنعتي بود. روش: پژوهش از نوع شبه‌آزمايشي با پيش‌آزمون-پس‌آزمون و پيگيري دو ماهه همراه با گروه آزمايش و گواه بود. جامعه آماري عبارت بود از تمامي افراد وابسته به مواد صنعتي كه به مراكز درماني ترك اعتياد در سطح شهر اصفهان مراجعه كرده بودند. از جامعه آماري 30 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس از سه مركز انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر وابسته به كراك هرويين و 15 نفر وابسته به شيشه) و يك گروه گواه (15 نفر) قرار گرفتند. گروه‌هاي آزمايش 8 جلسه درمان گروهي فراشناخت دريافت كردند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه درمان فراشناختي در اصلاح عقايد وسوسه‌انگيز و باورهاي مرتبط با مواد در هر دو گروه وابسته به مواد كراك هرويين و شيشه تأثير معناداري داشته است. همچنين، اثربخشي اين درمان در پيگيري دو ماهه از ثبات برخوردار بود. نتيجه‌گيري: فراشناخت متغيري ميانجي و مهم در پيشگيري، كنترل و درمان وابستگي به مواد صنعتي نوين است.

Objective: from a meta-cognitive stand point, psycho-cognitive disorders are concluded by activating of kind of incompatible thoughts that causes to improve meta-cognitive defects and continue of emotions. So, the aim of this research was to investigate the efficacy of meta-cognitive therapy in improving substance abuse patients. Method: this quasi-experimental research was conducted with pre-test, with a follow-up design. Substance abuse disorders patients visited in addictive withdrawal clinics in Esfahan city, 45 patients were selected through the convenience sampling method and were randomly divided into one control and two experimental groups. The craving believes questioner and substance-related believes questioner were used as pre-test measures. The experimental groups received 8 metacognitive therapy sessions in groups, while the control group received no treatment, at the end of sessions post-test was measured by the same questioners and the data were analyzed via multivariate covariance statistic method. Findings: The results of the analysis of multivariate covariance showed that MCT had a significant effect in reducing craving and substance-related believes. Conclusion: By the result of this research, the effect of metacognitive therapy is confirmed in improving of craving and substance-related believes as two predictive factors of inclining to use of substances.