اثربخشي آموزش گروهي راهبردهاي نظم‌جويي فرايندي هيجان در مقابله‌ شناختي افراد مبتلا به سوء مصرف مواد

The Effectiveness of Group Training of Procedural Emotion Regulation Strategies in Cognitive Coping of Individuals Suffering Substance Abuse

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش گروهي راهبردهاي نظم جويي فرايندي هيجان در مقابله شناختي افراد مبتلا به سوء مصرف مواد بود. روش : در قالب طرح شبه تجربي پيش آزمون-پس آزمون با گروه گواه، 16 بيمار مبتلا به سوء مصرف مواد به شيوه نمونه برداري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمايش به مدت 10 جلسه تحت آموزش گروهي راهبردهاي نظم جويي فرايندي هيجان قرار گرفت درحالي كه گروه گواه هيچ مداخله اي دريافت نكردند. دو گروه قبل و بعد از اتمام مداخله پرسشنامه نظم جويي شناختي هيجان (حسني، 1390) را تكميل نمودند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش گروهي راهبردهاي نظم جويي فرايندي هيجان منجر به كاهش راهبردهاي سازش نايافته ملامت خويش، نشخوارگري، فاجعه سازي و ملامت ديگران و افزايش راهبردهاي سازش يافته تمركز مجدد بر برنامه ريزي، ارزيابي مجدد مثبت و ديدگاه گيري مي شود. نتيجه گيري: آموزش راهبردهاي نظم جويي فرايندي هيجان از طريق كاهش راهبردهاي سازش نايافته و افزايش راهبردهاي سازش يافته نظم جويي شناختي هيجان مي‌تواند زمينه را براي بهبود و عدم بازگشت سوء مصرف فراهم نمايد.

Objective: The aim of this study was to examine the effectiveness of group training of procedural emotion regulation strategies in cognitive coping of individuals suffering substance abuse. Method: A quasi-experimental design along with pretest-posttest and control group was used for this study. Then, 16 patients suffering substance abuse were selected through convenience sampling and were randomly assigned to two control and experimental groups. The experimental group received 10 sessions of group training of procedural emotion regulation strategies while the control group received no treatment. Both groups before and after the treatment completed the Persian version of cognitive emotion regulation questionnaire (Hasani, 2011). Results: The results showed that group training of e procedural motion regulation strategies leads to a reduction in maladaptive strategies such as self-blame, rumination, catastrophizing, and other-blame and an increase in adaptive strategies such as refocus on planning, positive reappraisal, and perspective development. Conclusion: Training of procedural emotion regulation strategies via the reduction of maladaptive and increase of adaptive cognitive emotion regulation strategies can provide the opportunity for the improvement and non-return to substance abuse.