ارزيابي سياست ايران در قبال نهاد تنطيم‌گر فضاي بين‌المللي تبادل اطلاعات (آيكن)

Policy Evaluation of Iran versus ICANN as the Regulator of Cyberspace

اين مقاله قصد دارد سياست هاي ايران را در قبال نهاد راهبر و تنطيم گر فضاي بين‌المللي تبادل اطلاعات (آيكن) از نظر هدف و راهبرد ارزيابي كند. روش تحقيق، تحليل اسناد سازمانهاي بين‌المللي و مصاحبه است و مدل مفهومي با توجه به مدل ديپلماسي فناوري طراحي شده است. اين مقاله، پس از يك مرور تاريخي، به مرحله ارزيابي سياستها مي‌رسد و مشخص مي‌كند كه هدف سياست ايران، تضمين دسترسي به سامانه نامهاي دامنه و فايل منطقه ريشه اينترنت بوده است كه تا اكتبر 2016 تحت نظارت دولت آمريكا قرار داشت. راهبرد‌هاي ايران براي نيل به اين هدف اهتمام به تغيير ماهيت آيكن به يك نهاد تحت نظارت بين‌المللي بوده است. مقاله در پايان، با توجه به تحولات اخير و مختومه شدن قرارداد انحصاري آمريكا و آيكن، پيشنهاداتي را در رابطه با سياست هاي آتي دولت ايران ارائه مي‌دهد.

This paper aims to evaluate the objectives and strategies of Iranian diplomacy vis a vis Internet Corporation of Asignment of Names and Numbers as the regulator of the internet. The methodology is content analysis of the international policy papers and resolutions and statements and interviews. The conceptual model is drawn from Flink-Schrieterer. The paper concludes that the objective of the policy has been the” immunity of the root zone the strategies have actively been supportive of cultural relativity, net neutrality and intergovernmental supervision of ICANN. At the end, the paper presents some policy advice providing the recent development of the legal nature of this organization.