رويكرد سياستي در اقتصاد فرهنگ؛ مورد مطالعه: تجاري سازي محصولات جانبي انيميشن

Policy Approach to Cultural Economics; Case Study: Merchandising in Animation Licensed Products

تجاري سازي كاراكترهاي انيميشني هم از بعد اقتصاد فرهنگ و هم از بعد انتقال فرهنگ واجد اهميت بسيار بوده كه در كشور ما مغفول مانده است. خيل محصولات كاراكتر محور با شخصيت‌هاي خارجي در بازار ايران را مي‌توان نماد عدم موفقيت تجاري سازي اين محصولات با كاراكترهاي داخلي دانست. اين مقاله ضمن معرفي چهار بازيگر كليدي در عرصه خلق كاراكتر و تجاري سازي محصولات مبتني بر آن، نقش توليدكنندكان انيميشن و نهادهاي حاكميتي به عنوان بسترساز را كليدي مي‌داند. آنچه كه اين مقاله بدان پرداخته، مولفه هايي است كه مي‌بايست توسط توليد كنندگان انيميشين در راستاي موفقيت در تجاري سازي مد نظر قرار گيرد. همچنين در بخش توصيه‌هاي سياستي، به سياست‌هايي اشاره مي‌رود كه نهادهاي حكومتي مي‌بايست در جهت بسترسازي فرايند تجاري سازي مورد توجه قرار دهند.

Merchandising animation characters is precious in terms of both transfer of culture and cultural economics, while it is unconsidered in Iran. Plenty of merchandised characters originate from other countries can be considered as a failure of this industry in Iran. This article introduces four key stakeholders in the field of merchandising animation characters and emphasizes roles of government and animation producers. The article focuses on factors should be regarded by producers in order to succeed in merchandizing. Also, policies which need to be made by government will be addressed.