عنوان مقاله :
اثر درماني ترتينوئين بر سطح انسولين پلاسما و ميزان نيتريك اكسايد در موش هاي C57BL/6 ديابتي شده با استرپتوزوتوسين
عنوان به زبان ديگر :
Therapeutic Effects of Tretinoin on Plasma Insulin and Nitric Oxide Levels in Streptozotocin-induced Diabetes in C57BL/6 Mice
پديد آورندگان :
ملكي فرد، فرين دانشگاه اروميه - دانشكده دامپزشكي , دليرژ، نوروز دانشگاه اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه ميكروب شناسي , حب نقي، رحيم دانشگاه اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه پاتوبيولوژي , ملكي نژاد، حسن دانشگاه اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه فارماكولوژي
كليدواژه :
ديابت نوع 1 , ترتينوئين , نيتريك اكسايد
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: ترتينوئين از جمله فعالترين متابوليتهاي رتينوئيك اسيد در بدن است كه داراي انواع فعاليتهاي بيولوژيكي از جمله اثر آنتياكسيداني و تعديل گر ايمني در موارد التهابي و خود ايمني ميباشد. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات ترتينوئين بر سطح انسولين پلاسما و ميزان نيتريك اكسايد در موشهاي C57BL/6 ديابتي شده با استرپتوزوتوسين بود.
مواد و روشها: در اين مطالعه تجربي، 15 سر موش نر C57BL/6، به 3 گروه 5 تايي تقسيمبندي شدند: 1) گروه نرمال، 2)گروه كنترل ديابتي (تزريق استرپتوزوتوسين روزانه mg/kg/day 40 براي 5 روز متوالي) و 3) گروه درماني (تزريق ترتينوئين روزانه mg/kg/day i.p.20 براي 21 روز پس از القاي ديابت). سپس ميزان توليد نيتريك اكسايد در محيط كشت سلولهاي طحالي و سطح انسولين پلاسما سنجيده شد. دادههاي آماري توسط آزمون آناليز واريانس يك طرفه (ANOVA) و Tukey s test توسط نرمافزار آماري Microsoft Excel مورد ارزيابي قرار گرفت.
يافتهها: ترتينوئين مانع از كاهش سطح انسولين پلاسما ايجاد شده توسط STZ شد كه نشان از اثر پيشگيرانه تريتينوئين در تخريب سلولهاي B بود. همچنين توليد نيتريك اكسايد به طور قابل ملاحظه اي در گروه درماني كاهش يافت (P<0.05).
استنتاج: اين يافتهها نشان ميدهد كه ترتينوئين ممكن است اثر درماني در برابر تخريب خود ايمن سلولهاي بتا پانكراس در طي ديابت نوع 1 ايجاد شده توسط STZ در موش داشته باشد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Tretinoin is the most active metabolite of Retinoic acid (RA) in the
body .It has a variety of biological activities, including antioxidant and immunomodulatory effects on a
number of inflammatory and autoimmune conditions. The purpose of this study was to investigate the effects
of tretinoin on plasma insulin and nitric oxide levels in streptozotocin-induced diabetes in mice.
Materials and methods: In this experimental study, 15 male C57BL/6 mice were divided into 3
groups (n= 5 per group) including a normal group, diabetic control group (streptozotocin: 40 mg/kg/day
for 5 consecutive days) and treatment group (tretinoin: 20 mg/kg/day i.p. for 21 days after induction of
diabetes).Then, the levels of nitric oxide in spleen cell culture supernatant and insulin level of plasma
were evaluated. Data was analyzed by One-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey’s test in
Microsoft Excel.
Results: Tretinoin prevented the STZ-induced reduction in plasma insulin, indicating a possible
protective effect of tretinoin against β-cell damage. Also, nitric oxide production significantly reduced in
treatment group (P<0.05).
Conclusion: These findings indicate that tretinoin may have a therapeutic effect against the
autoimmune destruction of the pancreatic beta-cells during the development of STZ-induced type 1
diabetes in mice.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران