مديريت بحران در سيره اميرالمؤمنين (ع)

يكي از دوران بسيار بحران زا در تاريخ صدر اسلام، دوران حكومت امام علي عليه السلام مي باشد؛ كه 4 سال و 10 ماه بيشتر زمان بر آن نگذشت، 3 نبرد جدي داخلي و شورش ها و عصيان هاي متعددي روي داد كه شرايط آن زمان جامعه اسلامي را بسيار بحراني ساخته بود. دفع كردن خطرهاي امنيتي و انتظامي اين شورش ها و موفقيت در اداره كردن آن ها نيازمند يك مديريت بحران قاطعانه و مدبرانه بود كه با قدرت تمام و بدون هيچ مسامحه اي وارد عمل شده و جامعه را از تنش هاي پديد آمده و عوامل بحران زا پاكسازي نمايد و امنيت عمومي و انضباط اجتماعي را در سرزمين هاي اسلامي ايجاد نمايد؛ كه اين امر در حكومت حضرت علي (ع) تا حدود زيادي محقق شد. اين مقاله به بررسي اجمالي سيره عملي اميرالمومنين(ع) در مديريت كردن بحران هاي به وجود آمده در دوران حكومت آن حضرت مي پردازد كه مي تواند يك الگو و خط مشي كلي مناسب از سيره علوي براي مسئولان و فرماندهان مرتبط با حوزه مديريت بحران در كشور قرار گيرد.