تاثير همكاري هاي بين المللي پژوهشي بر كيفيت توليدات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران

The Impact of International Research Collaboration on the Quality of Scholarly Output of Tehran University of Medical Sciences

مقدمه:همكاري هاي علمي بخصوص در سطح بين المللي مي تواند براي پژوهشگران و دانشگاه ها مزايايي به همراه داشته باشد و باعث افزايش كيفيت بروندادهاي پژوهشي آن ها گردند. پژوهش حاضر در راستاي ارزيابي كيفيت توليدات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران كه از طريق همكاري هاي پژوهشي بين المللي منتشر شده اند، انجام گرفته است. در اين مقاله همچنين مهم ترين همكاران علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران در مناطق مختلف جهان و اثرگزاري فعاليت هاي پژوهشي با اين كشورها و موسسات مورد مطالعه قرار گرفت. روش كار: پژوهش حاضر نوعي مطالعه كاربردي است و با استفاده از شاخص هاي علم سنجي انجام مي گيرد. جامعه پژوهش شامل 17763 مقاله داراي وابستگي سازماني به دانشگاه علوم پزشكي تهران است كه طي سال هاي 2011 تا 2015 ميلادي در پايگاه استنادي اسكوپوس نمايه شده اند. علاوه بر اسكوپوس، پايگاه سايول نيز جهت تحليل و ترسيم نقشه هاي علمي جغرافيايي مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه تنها 16/9 درصد از توليدات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران از طريق همكاري هاي علمي بين المللي با پژوهشگراني از 1281 موسسه خارجي منتشر شده است. مقالات مشاركتي بين المللي اين دانشگاه به طور ميانگين استناد بيشتري دريافت كرده اند، به ميزان بيشتري بازديد شده اند، در مجلات باكيفيت تر منتشر شده اند، از احتمال بالاتري جهت استنادشدگي و تبديل به مقاله هاي پراستناد برخوردار بوده اند و همچنين در مقايسه با متوسط جهاني مقالات مشابه، عملكرد استنادي بهتري داشته اند. نتيجه گيري: با توجه به جايگاه علمي و قابليت هاي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي تهران، گسترش همكاري هاي تحقيقاتي با موسسات برتر جهاني مي تواند در افزايش كيفيت بروندادهاي پژوهشي و ارتقاء رتبه دانشگاه در نظام هاي بين المللي رتبه بندي موثر باشد.

Introduction: International collaboration is beneficial for both researchers and institutions and enhances the quality of research output. The present study therefore sought to: 1- investigate the quality of scientific outputs of Tehran University of Medical Sciences produced through international collaboration, and 2- ascertain the most collaborative countries and institutions of the same university. Methods: This applied study was conducted using scientometric indicators. A total of 17763 papers published by researchers affiliated with Tehran University of Medical Sciences and indexed in the Scopus database from 2011 to 2015 were selected. In addition to Scopus, SciVal was also utilized for the analysis and geographic visualization of data. Results: According to the findings only 16.9% of the total scientific output of Tehran University of Medical Sciences was co-authored with researchers from 1281 foreign institutions. However, multi-country publications on average, have received more citations per paper, have been viewed more, and published in top journals, in fact they have higher chance to get citations and become highly cited papers. These papers had higher field-weighted citation impact compared with other publications with the same subjects. Conclusion: Considering the scientific position and research capabilities of Tehran University of Medical Sciences, the expansion of research collaboration with leading universities in the world would be effective in increasing the quality and impact of scientific output and promoting the status of the university in international university ranking systems.