پيش بيني گرايش به اعتياد بر اساس ميزان پرخاشگري و ابراز وجود در دانشجويان

Prediction of Addiction Potential on the Basis of Aggression and Assertiveness in University Students

مقدمه: هدف اصلي پژوهش حاضر پيش بيني گرايش به اعتياد بر اساس ميزان پرخاشگري و ابراز وجود در دانشجويان دختر دانشگاه علامه طباطبايي بوده است. روش: اين پژوهش از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دختر دانشگاه علامه طباطبايي تهران بود كه به روش نمونه گيري در دسترس 150 دانشجو انتخاب شد. جهت جمع‌آوري داده ها از پرسشنامه هاي پرخاشگري اهواز، پرسشنامه ابراز وجود گمبريل و ريجي و نيز پرسشنامه آمادگي به اعتياد زرگري استفاده شد. يافته‌ها: نتايج همبستگي پيرسون نشان داد كه رابطه بين متغيرهاي پرخاشگري و ابراز وجود با آمادگي به اعتياد معنادار مي باشد. نتايج رگرسيون چند متغيري نشان داد كه تركيب خطي پرخاشگري و ابراز وجود توان پيش بيني آمادگي به اعتياد را دارا مي‌باشند. نتيجه گيري: گرايش به اعتياد بر اساس متغيرهاي پرخاشگري و ابراز وجود قابل پيش بيني است.

Introduction: The aim of present research was the prediction of addiction potential on the basis of aggression and assertiveness in Allameh Tabbatabaei girl students. Method: The research method was correlational design and population of research was girl students of Allameh Tabatabaei university. By available sampling 150 girls were selected and Ahvaz Aggression Questionnaire, Gambril & Rigy Assertiveness questionnaire and Zargari Addiction Potential Questionnaire administered among selected sample. Findings: the results of the Pearson correlation showed that the relationship between aggression, assertiveness, and addiction potential was significant. Also, the results of multivariate regression analysis showed that aggression, assertiveness and depression can predict the Addiction Potential. Conclusion: Addiction potential can be predicted by aggression and assertiveness.