نقش ميزان پايبندي دانشجويان به سبك زندگي اسلامي در پيش بيني ميزان گرايش آن ها به اعتياد

On the Role of Student’s Adherence to Islamic Lifestyle in Predicting Their Tendency to Addiction

هدف: اين مطالعه با هدف بررسي نقش ميزان پايبندي دانشجويان به سبك زندگي اسلامي در پيش بيني ميزان گرايش آن ها به اعتياد انجام شد. روش: روش پژوهش توصيفي- همبستگي بوده و جامعه آماري آن را تمامي دانشجويان شاغل به تحصيل دانشگاه محقق اردبيلي در نيمسال اول سال تحصيلي 95-1394 تشكيل مي دادند. از بين اين دانشجويان 377 نفر با روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شده و با استفاده از فرم كوتاه پرسش نامه سبك زندگي اسلامي، پرسش نامه استعداد اعتياد دانشجويان و مقياس نگرش سنج مواد مخدر مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميزان پايبندي دانشجويان به سبك زندگي اسلامي با ميزان تمايل آن ها به مصرف مواد و نيز مؤلفه هاي استعداد اعتياد رابطه منفي داشته (0/01>P) و 23% از واريانس تمايل دانشجويان به مصرف مواد و 45% از واريانس استعداد اعتياد دانشجويان با سبك زندگي اسلامي تبيين مي شود. از بين مؤلفه­هاي سبك زندگي اسلامي، مؤلفه مالي با ضريب بتاي 0/28-، قويترين پيش بين تمايل دانشجويان به مصرف مواد و مؤلفه اخلاقي با ضريب بتاي 0/28-، قويترين پيش بين استعداد اعتياد در دانشجويان محسوب مي شوند. بحث و نتيجه گيري: اين يافته ها تلويحات مهمي در زمينه توجه به سبك زندگي اسلامي در دانشجويان و انجام اقدامات لازم براي ترويج و ارتقاي آن به منظور پيشگيري از گرايش دانشجويان به آسيب هاي اجتماعي به خصوص مصرف مواد را به دنبال دارد.

Objective: This study aimed to investigate the role of students' adherence to Islamic lifestyle in predicting addictability rate. Method: A descriptive-correlation research method was used for this study. All male and female students of University of Mohaghegh Ardabili in the academic year 2015-2016 constituted the statistical population of this study. From among this population, the number of 377 participants was selected by cluster random sampling method and filled out Islamic Lifestyle Questionnaire, Students' Addiction Potential Questionnaire, and Attitude Assessment toward Substances. The obtained data were analyzed by Pearson correlation coefficient and multivariate regression analysis. Results: The results revealed Islamic lifestyle was negatively correlated with students' tendency to substance use and components of addiction potential (P < .01) and 23% of the variance in students' tendency to substance use and 45% of students variance in addiction potential were accounted for by Islamic lifestyle. The financial component of Islamic lifestyle was the most effective factor in predicting students' tendency to substance use (ß= -.28) and moral component of Islamic lifestyle was the most effective factor in predicting students' addiction potential (ß= -.28). (p<0.001). Conclusion: These results have implications in terms of attention to Islamic lifestyle in students and the conduct of the required measures for its promotion and improvement in order to prevent students' tendency toward social ills, especially substance use.