پيش بيني تاب آوري مديران بحران وزارت راه و شهرسازي بر اساس تنظيم شناختي هيجاني

Prediction of Resilience and Emotional Management Based on Cognitive Emotional Regulation in Crisis Management of the Iranian Ministry of Roads and City Planning

سابقه و هدف: مديريت بحران و بلايا نيازمند ويژگي ها و توانايي هايي براي كنترل و اداره شرايط استرس زا و بحراني است. تاب آوري و مديريت هيجان ها ازجمله توانايي هاست كه مي تواند براي مديران بحران در كنترل چنين شرايطي نقش تعيين كننده داشته باشد. اين مطالعه باهدف پيش بيني تاب آوري مديران بحران وزارت راه و شهرسازي بر اساس تنظيم شناختي هيجاني انجام شد. روش بررسي: مطالعه از نوع توصيفي همبستگي است كه بر روي 136 نفر از مديران بحران وزارت راه و شهرسازي به روش نمونه گيري در دسترس انجام شد. به منظور رعايت ملاحظات اخلاقي، پس از اخذ رضايت كتبي از شركت كنندگان، مقياس سنجش تاب آوري كونور و ديويدسون و تنظيم شناختي هيجاني گارنفسكي اجرا گرديد. اطلاعات توسط ضريب همبستگي پيرسون و اسپيرمن و رگرسيون خطي چندگانه به شيوه گام به گام تحليل گرديد. يافته ها: تحليل داده ها نشان داد كه مولفه هاي تنظيم شناختي هيجاني پيش بيني كننده تاب آوري در مديران بحران بود. مديران بحراني كه مولفه هاي تنظيم شناختي هيجاني سازگار داشتند، از تاب آوري بيشتري و مديران بحراني كه مولفه هاي تنظيم شناختي هيجاني ناسازگار داشتند، از تاب آوري كمتري برخوردار بودند (R2=0.342) نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه در تفهيم لزوم توانمند بودن مديران بحران براي رويارويي با شرايط و موقعيت هاي غيرمترقبه و بحراني مفيد خواهد بود. سازمان هاي مرتبط با مديريت بحران در ارزيابي مديران مي توانند از اين نتايج بهره بگيرند

Background and Objectives: Crisis management requires abilities for controlling and managing stressful crisis situations. Resilience and emotional management are among abilities required for managers in disaster situations. Therefore, the objective of this was to investigate the effect of cognitive-emotional regulation on the resilience of crisis managers in the ministry of roads and city planning. Materials and Methods: This is a descriptive, correlation study carried out on 136 crisis managers in the ministry of roads and city planning using convenient sampling in the year 1395 (2016). After acquiring consent for participation in the study, Connor – Davison Resilience Indication Scale (CD-RIS) and Garnfesky’s Cognitive Emotional Regulation Questionnaire (CERQ, 2001) were applied to the participants. Step by step data analysis was carried out using Pearson and Spearman correlation coefficients and multiple linear regression. Results: Data analysis showed that cognitive emotional regulation parameters are predictors of resilience in crisis management. Crisis managers with regulated cognitive emotional parameters had higher resilience compared to those with unregulated cognitive emotional parameters (R2=0342). Conclusion: This study can be useful in understanding the necessity of emotional regulation for crisis management and disastrous and unpredictable situations. Organizations related to crisis management can use these results in their organizational management.