عنوان مقاله :
مقايسه اثربخشي گروهدرماني با رويكرد پذيرش خويشتن به روش درايدن با آموزه هاي گروههاي معتادين گمنام بر مؤلفههاي سلامت روان معتادين شهرستان كرمان
عنوان به زبان ديگر :
On the Comparison of the Effectiveness of Self-Acceptance Group Therapy by Dryden Method with Teachings of Narcotics Anonymous Groups (NA) in Addicts' Mental Health in Kerman City
پديد آورندگان :
سلطاني نژاد، امير دانشگاه فرهنگيان - گروه علوم اجتماعي , برشان، اديبه دانشگاه تهران - گروه روش ها و برنامه ريزي درسي , درتاج ثاني، سميه دانشگاه شيراز - گروه روانشناسي باليني , اناركي، محمدرضا ستاد هماهنگي مبارزه با مواد مخدر , صابري، رضا دانشگاه فرهنگيان - گروه علوم تربيتي
كليدواژه :
مردان , سلامت روان , معتادين گمنام , گروهدرماني پذيرش خويشتن
چكيده فارسي :
هدف: پژوهش حاضربا هدف مقايسه اثربخشي گروهدرماني با رويكرد پذيرش خويشتن به روش درايدن با آموزه هاي گروههاي معتادين گمنام بر مؤلفههاي سلامت روان افراد معتاد انجام شد. روش: اين پژوهش نيمه آزمايشي از نوع طرح مقايسه گروههاي نابرابر بود. در بخش گروهدرماني 21 نفر بهطور داوطلبانه بهعنوان نمونه انتخاب شدند و تحت 10 جلسه گروهدرماني بارويكرد پذيرش خويشتن قرار گرفتند. در بخش گروه معتادين گمنام نيز 27 نفر بهطور داوطلبانه بهعنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به مدت شش ماه تحت آموزههاي اين جلسات قرار گرفتند. بهمنظور گردآوري اطلاعات از پرسش نامه سلامت روان استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد اثربخشي آموزههاي گروه هاي معتادين گمنام در مقايسه با گروهدرماني با رويكرد پذيرش خويشتن به شيوه درايدن بر سلامت رواني و كاهش علائم جسماني و افسردگي افراد معتاد بيشتر است. نتيجه گيري: آموزههاي گروه هاي معتادين گمنام به سبب ايجاد حس همدلي و انتخاب خود معتادين نسبت به روش گروه درماني براي درمان علائم جسماني، افسردگي و بهبود سلامت روان معتادان موثرتر مي باشد.
چكيده لاتين :
Objective: The present study aimed to compare the effectiveness of self-acceptance group therapy by Dryden method with the teachings of NA groups in addicts' mental health. Method: A semi-experimental research design with unequal groups was used for the conduct of this study. In group therapy section, 21 participants were voluntarily selected as the sample units and received 10 group therapy sessions with self-acceptance approach. In NA group, 27 participants were voluntarily selected as the sample units and received the teachings for six months. Mental Health Questionnaire (GHQ28) was used to collect data. Results: The results showed that teachings of NA groups were more effective in addicts' mental health and the reduction of physical and depression symptoms compared to self-acceptance group therapy by Dryden's approach. Conclusion: In comparison to group therapy, the teachings of NA groups are more effective in the treatment of physical and depression symptoms and the improvement of mental health in addicts due to the creation of a sense of empathy and freedom of selection.
عنوان نشريه :
اعتياد پژوهي
عنوان نشريه :
اعتياد پژوهي