ارزيابي تطبيقي ميزان اثربخشي اقدامات كلينيك ها، كمپ ها و گروه هاي معتادين بي نام و ارائه مدلي كارآمد در كنترل و كاهش اعتياد

The Comparative Evaluation of the Effectiveness of the Actions Taken by Clinics, Camps, and NA Groups and Development of an Effective Model for Addiction Prevention and Reduction

هدف: هدف اين تحقيق ارزيابي تطبيقي ميزان اثربخشي اقدامات كلينيك ها، كمپ ها و گروه هاي معتادين بي نام و ارائه مدلي كارآمد در كنترل و كاهش اعتياد بود. روش: به اين منظور150 نفر از معتادان كلينيك ها، كمپ ها و گروه هاي معتادين بي نام شهر يزد (هركدام 40 مرد و 10 زن) به روش كيفي و به شيوه مصاحبه عميق مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد هركدام از اقدامات كلينيك ها، كمپ ها و گروه هاي معتادين بي نام داراي نقاط ضعف و قوتي متفاوت هستند. نتيجه­ گيري: در درمان اعتياد بايستي درمان خشك و درمان با متادون مورد توجه قرار گيرد و در هر دو شيوه ارتباط مستمر فرد معتاد با خانواده، لزوم مشاركت وي در فعاليت هاي مركز ترك و ايجاد حس امنيت و اشتغال براي وي بايد مدنظر قرار گيرد.

Objective: The current study was an attempt to conduct a comparative evaluation of the success of the actions and measures taken by clinics, camps, and NA groups, and also to develop an efficient model for the prevention and reduction of drug addiction. Method: For this purpose, 150 addicted people (40 men and 10 women) from clinics, camps, and NA groups were qualitatively studied using in-depth interviews. Results: The findings of the present study showed that all the activities of clinics, camps, and NA groups have some strengths and weaknesses. Conclusion: As a result, both dry and methadone treatments should be considered in addiction treatment. In both treatment methods, the continuous relations of addicts with their family requires their participation in activities of the rehabilitation center, and the creation of a sense of security, and employment.