اثربخشي درمان گروهي مبتني بر پذيرش و تعهد بر افسردگي، استرس و اضطراب معتادانِ ترك كرده زندانِ مركزي تبريز

Effectiveness of Acceptance and Commitment Group Therapy in Reducing Depression, Stress, and Anxiety among Ex-Addicts in Tabriz Central Prison

هدف: امروزه حجم عظيمي از هزينه هاي سازمان زندان ها، شامل جرايم مرتبط با اعتياد يا بازپروري آن ها مي شود، با اين حال بازگشت مجدد به اعتياد تمامي اين هزينه ها را تبديل به سراب مي كند. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي درمان گروهي پذيرش و تعهد بر كاهش علائم افسردگي، استرس و اضطراب معتادان ترك كرده بند پاك زندان مركزي تبريز بود. روش: بدين منظور، تعداد 50 نفر مددجو به روش نمونه گيري در دسترس، از بين جامعه آماري 189 نفري زندانيان ترك كرده ي مرد زندان مركزي تبريز انتخاب و به تصادف به دو گروه تقسيم شدند. پرسش نامه هاي اضطراب، افسردگي و استرس، قبل و بعد از مداخله ي درماني به روش درمان گروهي پذيرش و تعهد، در هر دو گروه اجرا شد. يافته ها: نتايج نشان داد، درمان گروهي پذيرش و تعهد بر كاهش ميزان استرس و اضطراب مددجويان موثر بوده، ولي بر ميزان افسردگي آن ها تاثيري نداشت؛ نتيجه گيري: در كنار درمان گروهي پذيرش و تعهد، بهتر است از ساير درمان هاي مكمل نيز استفاده شود و همچنين محققان بايد آثار بلند مدت اين درمان را نيز مورد توجه قرار دهند.

Objective: Today, a high rate of prison organization costs constitutes the crimes relating to addiction and rehabilitation; furthermore, relapse into addiction destroys all such expenses. In the same line, the present study aimed at investigating the effectiveness of acceptance and commitment group therapy in reducing depression, stress, and anxiety among ex-addicts in Tabriz central prison. Method: For this purpose, 50 clients were selected through convenience sampling method from among the statistical population of 189 male ex-addicts imprisoned in the central prison of Tabriz and were randomly divided into two groups. The participants responded to DASS questionnaire before and after the administration of Acceptance and Commitment Group Therapy. Results: The results of this study showed that Acceptance and Commitment Group Therapy has had a positive effect on the reduction of stress and anxiety among the clients, but it has not had any significant effect on depression. Conclusion: In addition to Acceptance and Commitment Group Therapy, it is advisable to use other complementary therapies. In this regard, researchers are suggested to consider the long-term effects of this therapy, as well.