تاثير فعاليت جسماني بر آمادگي كاركردي و كيفيت زندگي افراد مبتلا به پاركينسون

The effect of physical activity on functional fitness and quality of life in people with Parkinson's disease

بيماري پاركينسون (PD) دومين بيماري رايج مخرب سيستم عصبي مركزي و يكي از علل شايع ناتواتي در سالمندان است. اين مطالعه تاثير 10 هفته فعاليت هاي جسماني كاركردي را بر آمادگي كاركردي و كيفيت زندگي افراد مبتلا به پاركينسون بررسي كرده است. روش كار: اين مطالعه در سال 1392 و به روش نيمه تجربي از نوع كاربردي با طرح پيش آزمون - پس آزمون و گروه كنترل بود. تعداد 20 زن و 20 مرد مبتلا به پاركينسون ايديوپاتيك خفيف تا متوسط، در دامنه سني 75-55 سال بطور تصادفي در گروه هاي كنترل و تجربي قرار گرفتند. قبل از اجراي تمرينات، سطح و شدت بيماري، وضعيت ذهني، آمادگي كاركردي و كيفيت زندگي بيماران به ترتيب با استفاده از مقياس UPDRS و H&Y، پرسشنامه MMSE، آزمون FFT، پرشسنامه PDQL جمع آوري شد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي (آزمون مانوا، آنوا و آزمون هاي تي تست) در نرم افزار SPSS و در سطح (p<0.05) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان داد كه بين نمرات آمادگي كاركردي (p=0.99) و كيفيت زندگي p=0.87افراد در پيش آزمون تفاوت معناداري وجود نداشت در حاليكه در پس آزمون بين نمرات آمادگي كاركردي (p=0.00) و كيفيت زندگي (p=0.01) تفاوت معناداري در گروه تجربي ديده شد. نتيجه گيري: يافته هاي اين تحقيق نقش فعاليت هاي كاركردي در بهبود آمادگي كاركردي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به پاركينسون را نشان مي دهد. اين تمرينات به طرز مثبتي در استقلال اين افراد جهت انجام تكاليف روزانه و بهره مندي از زندگي بهتر، موثر است.

Introduction: Parkinson disease is the second most common neurodegenerative disease among the aging population. Theaim of this study was to determine if 10-weeks of functional exercise training would result in improvements in functional fitness and quality of life of people with Parkinson's disease. Subjects and Methods: Research methodology was experimental with pre-test, post-test and control group. A total of 20 men and 20 women with mild to moderate idiopathic PD, aged 55-75 were randomly divided into control and experimental groups. Before the training period the level and severity of disease, mental state, functional fitness and quality of life in all patients were assessed respectively by using UPDRS and H&Y, MMSE , FFT and PDQL questionnaire. Research data were analyzed by descriptive statistics and inferential (MANOVA, ANOVA, T-test). All operations and statistical analysis at significant level (P≤0.05) were performed using SPSS software version 18. Results: The results showed that there was no significant difference between patients in functional fitness (P=0.99) and Quality of Life (P=0.87) in pretest. While in the experimental group the pretest and posttest scores on functional fitness (P=0.00) and quality of Life (P=0.01) were significantly different. Conclusion: These findings suggested the role of functional training in improving functional fitness and quality of life in patients with Parkinson disease. It would effects positively on individual's independence to perform daily living tasks and having a better life.