ميزان اثربخشي حساسيت زدايي منظم از طريق حركت چشم و پردازش مجدد بر كاهش شدت علائم اختلال استرس پس از سانحه و لكنت زبان با منشاء رواني (مطالعه موردي:كودك چهار ساله)

Effectiveness of Eye Movement Desensitization and Reprocessing(EMDR) to Reduce the Severity of Symptoms of Post-Traumatic Stress Disorder and Stuttering With Psychological Origin(Case Study in Child with Four Years Old)

زمينه و هدف: هدف پژوهش حاضر سنجش ميزان اثربخشي حساسيت‌زدايي منظم از طريق حركت چشم و پردازش مجدد بر كاهش شدت علائم اختلال استرس پس از سانحه و لكنت زبان در كودكي چهار ساله بود. اختلال استرس پس از سانحه در كودكان از جمله اختلال‌هاي مربوط به سانحه و عوامل استرس‌زا و لكنت زبان يا اختلال فصاحت كلام از جمله اختلالات رشد عصبي است. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر در قالب يك طرح مطالعه تك موردي به صورت خط پايه چند گانه انجام شد. مورد، كودكي چهار سال و دو ماهه بود كه پس از مواجهه با يك حادثه تروماتيك دچار علائم استرس پس از سانحه و لكنت زبان شديد شده بود كه در مركز مشاوره بنياد شهيد بيرجند تحت ارزيابي و درمان قرار گرفت .ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسش‌نامه محقق ساخته جمعيت شناختي، نسخه سوم آزمون شدت لكنت، مقياس گزارش كودكان از علائم پس از ضربه و گزارش والدين از علائم پس از ضربه بود. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از تحليل نموداري و توصيفي استفاده شد. داده‌ها به صورت خط پايه در خلال درمان و پس از درمان و پي‌گيري 3 و 24 ماهه جمع آوري شد. يافته‌ها: درصد بهبودي براي بيمار در كاهش شدت علائم پس از سانحه به ميزان 66/74 درصد و در كاهش شدت لكنت زبان 06/56 درصد به دست آمد و اين اثرات در دوره پي‌گيري هم باقي ماند. نتيجه گيري: روش درماني EMDR در كاهش شدت علائم اختلال استرس پس از سانحه و لكنت زبان موثر بود.

Background: The present research aimed to measure the effectiveness of Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) on reducing the severity of symptoms of post-traumatic Stress Disorder (PTSD) and Stuttering in a four-year-old child post-traumatic stress disorder in children is one of the disorders relating to trauma and stressful factors, also, stutterring or word fluency disorder is a nerve growth disorder. Materials and Methods: This research design was conducted as a case study with a multiple baseline design. Participant in this research was a four-year- old child with Diagnostic Posttraumatic Stress Disorder and Psychogenic Stuttering. He had been placed under the intervention with EMDR at Shahid Birjand Counseling Center. The instruments used for this research included demographic researcher-made questionnaire, the third edition of stuttering severity test, the scale of parents’ report of post-traumatic Symptoms and child’s report of posttraumatic Symptoms. Data analysis was done through graphic and descriptive analysis. The data was collected as base line and during the treatment as well as after the treatment and follow-up (in terms of 3 and 24 months). Results: Means percentage improvement (MPI) to reducing the severity of post-traumatic symptoms was achieved as %74.66 and it was %56.06 for reduction of the severity of stuttering and they continued to maintain in the follow-up period. Conclusion: Results showed that EMDR method had affected on reduction of the severity of post-traumatic stress disorder symptoms and stuttering intensity.