جايگاه بيمه سازمان تامين اجتماعي بندرعباس در كسب اعتماد اجتماعي (1393-1391)

The Status of insurance in attracting social trust in Bandar Abbas

اعتماد اجتماعي مفهومي است كه در فرايند روابط اجتماعي بين افراد و سازمان­ هاي اجتماعي با يكديگر به وجود مي­ آيد و اصلي­ ترين و مهم­ترين ركن سرمايه­ ي اجتماعي به شمار مي­ رود كه در حيطه­ ي خصوصي و عمومي، شكل ­دهنده­ ي اين سرمايه است. وجه خصوصي آن در مورد رابطه­ ي دو شخص خاص با يكديگر صدق مي­ كند و وجه عمومي آن در مورد اعتماد به گروه، حزب يا دولت يا سازمان­ هاي رسمي و غير رسمي و نهادهاي اجتماعي نمود دارد. اين سازمان­ ها يا نهادهاي اجتماعي مي­ توانند با ايجاد رابطه ميان افراد جامعه، مشاركت اجتماعي را افزايش دهند و اعتماد اجتماعي را به وجود آورند. اين مقاله با هدف بررسي تفاوت ميانگين اعتماد اجتماعي پاسخگويان، در دو گروه دريافت مستمري يا فقدان مستمري بيمه­ ي از كار افتادگي تأمين اجتماعي استان هرمزگان صورت گرفته­ است. جامعه­ ي آماري اين پژوهش، از يك سو مشمول دو گروه مستمري­ بگيران از كار افتادگي بيمه­ ي تأمين­ اجتماعي استان هرمزگان در سال­هاي 1393 - 1391 و از سوي ديگر، فاقدان مستمري بيمه­ ي تأمين ­اجتماعي اين استان تعيين شد و از اين دو گروه، سي نفر به صورت تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش تحقيق در اين پژوهش، پيمايشي است. براي گردآوري اطلاعات از ابزار پرسش­نامه­ ي استاندارد مادسيج اعتماد اجتماعي، در بررسي رابطه­ ي اجتماعي بين دو گروه از آزمون تي مستقل و در بررسي ميزان همبستگي آنها از آزمون اتا استفاده شد. يافته­ ها نشان مي­دهد كه مستمر­ بگيران از كار افتاده­ ي بيمه­ ي تأمين اجتماعي نسبت به فاقدان مستمري، از اعتماد اجتماعي بالاتري برخوردارند. نتيجه­ ي به دست آمده حاكي از شدت رابطه­ ي بالا (0/74) بين دو متغير است.

The concept of social trust develops in the process of social relationships between individuals and organizations together. It is the main and the most important pillar of social capital in the private and public spheres forming the capital. Its private aspect applies to the relationship of two individuals and its public aspect appears in trusting group, party or government or formal and non - formal organizations and social institutions. These organizations or social institutions can create relationships between individuals, and then increase social participation and finally create social trust. This article aims to examine the differences of the mean of respondents’ Social trust in both groups, receiving or not receiving a pension from Social Security disability insurance in Hormozgan province. The statistical population consisted of two groups of pensioners of the Social Security Disability Insurance in the province in years of 1391-1393 and on the one hand, non-pensioners of the Social Security Insurance in the province. Thirty people are selected randomly from each group as the sample. The research method is survey and data are collected using madsyj standard questionnaire of the social trust and for studying social relations between the two groups independent t-test is used and their correlation is measured by using the ETA test. The findings show that pensioners of the Social Security Disability Insurance benefit from social trust more highly than non- pensioners of the Social Security Disability Insurance. and the obtained results indicate the severity of the above relation (74/0) between two variables.