تحليل نابرابري هاي آموزشي در بعد منطقه اي مطالعه موردي : شهرستان هاي استان هرمزگان

Analysis of Educational Inequalities in Regional Dimension (Case Study: Counties of Hormozgan Province

پژوهش حاضر با هدف تحليل نابرابر ي هاي آموزشي در شهرستا ن هاي استان هرمزگان انجام شد. اين مطالعه به لحاظ ماهيت، پژوهشي كاربردي و از منظر رو ش شناسي، در زمره تحقيقات توصيفي - تحليلي است. شيو ه ي گردآوري اطلاعات، از نوع كتابخانه اي و ابزار جمع آوري داد ه ها با توجه به اهداف پژوهش، مبتني بر ابزارهاي استاندارد شده در قالب جداول و فرم هاي رايج سرشماري عمومي نفوس و مسكن )به ويژه سالنامه ي آماري سال 1394 استان هرمزگان بود ه است. ذكر اين امر لازم است كه جامعه ي آماري پژوهش، 13 شهرستان واقع در استان هرمزگان بود كه براي سنجش سطح توسعه ي آموزشي، 22 مؤلفه در قالب شاخص هاي آموزشي از آمارنامه ي رسمي استان، استخراج و با استفاده از تكنيك تحليل مؤلفه هاي اصلي و زنده ي، سپس با استفاده از رو ش هاي تحليل خاكستري و تحليل سلسله مراتب خوشه اي بررسي شد. تحليل يافته هاي پژوهش ضمن تأييد وجود شكاف عميق در توزيع و تخصيص فرصت هاي آموزشي بين شهرستان هاي استان هرمزگان، حاكي از آن است كه در مجموع شاخص ها تنها شهرستان هاي ابوموسي با ضريب 0/84، به لحاظ آموزشي از بالاترين سطح توسعه يافتگي برخوردار بوده و 12 شهرستا ن ديگر در سطح متوسطي از توسعه قرار گرفت هاست. همچنين نتايج سطح بندي شهرستا ن ها نيز نشان داد به لحاظ ميزان توسعه ي آموزشي، نوعي محروميت كلي بر فضاي استان هرمزگان حاكم است.

The present study was conducted aiming to analyze educational inequalities in the counties of Hormozgan Province. This study is an applied research that falls in the descriptive-analytical research category. The method of collecting information is library research and the data collection tools, given the research goals, were based on standardized tools such as tables and common forms included in the population and housing consensus (Especially the 2015 Statistical Yearbook of Hormozgan Province). It is worth noting that the statistical population of the study was 13 counties in Hormozgan province. Twenty two components from educational indicators were extracted from the official statistics of the province to assess educational development levels. Then the gray relation method and the cluster hierarchy analysis were used to analyze the components. The assessment reveals wide gaps in distributing and allocating educational opportunities among different counties. It also concludes that Abu Musa County is the only one to score 84/0, which is the highest educational development level in the province. A dozen other counties benefit from a modest level of educational development. Another result is that a sort of deprivation dominates Hormozgan province in terms of educational development.