زبان جنسيت زده در شعر سوزني سمرقندي

Gendered Language in SuzaniSamarqandis Poem

تجلي نابرابري جنسيتي را مي­ توان در عرصه­ هاي مختلف بررسي كرد. زبان­شناسي اجتماعي حوزه ­اي ميان رشته ­اي است كه به زبان به عنوان پديده­اي فرهنگي و اجتماعي مي­ نگرد. در اين راستا، تفاوت گفتار زنان و مردان در جامعه و به كارگيري واژگان ويژه­ ي اين دو جنس و به طور كلي جنسيت ­زدگي زبان بررسي مي­ شود. ما در اين مقاله بر آنيم زبان جنسيت­ زده را در شعر سوزني سمرقندي به روش تحليل محتواي كيفي و از نظر زبان­ شناسي اجتماعي مورد بررسي قرار دهيم. نتيجه­ ي پژوهش حاكي از آن است كه واژگان جنسيت ­زده در شعر سوزني سمرقندي، با بسامد به كار رفته­ است. واژگاني كه بعد جنسي زنان در آنان آشكار و بيشتر به دشنامي از سوي مردان مبدل شده ­است. شاعر، واژگاني را براي مردان به كار مي­گيرد كه معادل آن در زبان فارسي براي زنان نيست. او مدح و هزل را با نگاهي جنسيتي درهم مي ­آميزد و زباني برخاسته از اجتماع و فرهنگ مرد محور خود مي­آفريند. بايد افزود كه كنش مردسالار زبان شاعر، نمودي از نگاه جنسيت ­زده­ ي او و بالتبع جامعه­ ي جنسيتي زيست شاعر است.

The manifestation of gender inequality can be studied in different areas. Social linguistics is an interdisciplinary field that looks at language as a cultural and social phenomenon. In this regard, the difference speech between men and women in society and the use of the special vocabulary of these two genders and in general the gender of the language is studied . In this article, we will examine the gendered language in SuzaniSamarqandi’s poetry through the method of analyzing the quality of content and in terms of social linguistics. The results of the research indicate that the gendered vocabulary are used with frequency in Samarqandi’s poetry. The words that the gender dimension of women is evident into them, and most of these words have become as intrigues by men. The poet uses vocabularies for men, which does not equate for women in Farsi language and combining excellence with a gender perspective and creating a language which come froms a man-centered community and culture. It should be noted that the male-dominated poetry of the poet’s language reflect her gendered language and, consequently, the poet’s gender community.