تاثير شيوه آموزشي مبتني بر گروه همسالان بر عملكرد جسمي بهداشت بلوغ دختران

The impact of peer-based educational approaches on girls' physical practice of pubertal health

مقدمه: نوجوانان به عنوان بخش عظيمي از جمعيت جهان، در دوران بلوغ با بسياري از مشكلات جسمي، رواني و اجتماعي مواجه هستند. آموزش بهداشت متناسب با نيازهاي آنان و با شيوه‌هاي نوين آموزشي از اهميت بسياري برخوردار است. هدف اصلي اين پژوهش بررسي تاثير آموزش با رويكرد گروه همسالان بر عملكرد جسمي دختران پيرامون سلامت بلوغ است. روش كار: در اين مطالعه تجربي 100 نفر از دانش آموزان دختر مقطع راهنمايي شهر تهران در دو گروه 50 تايي آزمايش و شاهد مورد بررسي قرار گرفتند. روش نمونه‌گيري به صورت خوشه‌اي تصادفي بود. مداخله طراحي بسته آموزشي مبتني بر رويكرد گروه همسالان بود و بعد از گذشت يك ماه و نيم ميزان عملكرد از طريق پس آزمون سنجيده و با پيش آزمون در دو گروه مقايسه گرديد. مبناي تقسيم بندي نمرات عملكرد 100 بود؛ نمرات زير 50 درصد عملكرد ضعيف، بين 50 تا 75 درصد متوسط و بالاي 75 درصد عملكرد خوب در نظر گرفته شد. نتايج: شيوه‌هاي آموزشي با رويكرد گروه همسالان باعث ارتقاء سلامت جسمي دختران نوجوان شد، آزمون‌هاي آماري نيز اختلاف معني‌داري را در ميانگين نمرات آگاهي و عملكرد افراد نشان داد( 001/0p<). نتيجه گيري: رويكرد گروه همسالان باعث توانمند ساختن نوجوانان و ارايه فرصت‌هايي به آنان جهت مشاركت در فعاليت‌ها و بهبود ارتباطات بين مادران و دختران مي‌شود.

Background: Adolescents, as a large age group in the world, face many physical, mental and social problems in their puberty period. Health education proper to their needs and through new educational methods is of great importance. This study mainly aims to examine the impact of peer education approaches on girls' performance regarding pubertal physical health. Materials and Methods: In this experimental study, through random sampling, 100 female pupils were divided into two groups of experimental (n=50) and control (n=50). The self-made questionnaire, employed in this study, was based on peer approach. After 1.5 months, the participants' performance was evaluated through the post-test and compared to the pre-test results for the two groups. Scoring was conducted out of 100 and the scores under 50 indicated weak performance, those between 50 and 75 showed an average performance while scores above 75 indicated good performance. Results: Peer based educational approaches improved adolescent girls physical health. Statistical tests also revealed a significant difference between the mean of awareness and practice score in the two groups (p<0.001). Conclusion: Peer education methods result in the empowerment of adolescents, the provision of opportunities for them to participate in activities, and the improvement of communication between mothers and their daughters.