بررسي تأثير تمرينات آمادگي جسماني بر ارتقاء عملكرد تيراندازي كاركنان نظامي (مورد مطالعه: يكي از يگان‌هاي تكاور نيروي زميني ارتش)

The Effect of Physical Fitness Exercises on Improving the Shooting Performance of Military Personnel (Case Study: One of the Army Ranger units

يكي از اصلي ترين بخش هاي آموزش نظاميان تمرين هاي تيراندازي مي باشد. درحال حاضر اطلاع دقيقي از ميزان اثرگذاري برنامه هاي تمريني مورد استفاده بر دقت تيراندازي تكاوران وجود ندارد. به همين دليل مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير 6 هفته تمرين آمادگي جسماني، بر نتايج تيراندازي تكاوران طراحي و اجرا شد. در اين مطالعه 40 سرباز سالم به صورت تصادفي به دو گروه تجربي (20 نفر) و گروه كنترل (20 نفر) تقسيم شدند و در دو مرحله ي پيش و پس آزمون مورد مقايسه قرار گرفتند. گروه آزمايش به مدت 6 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 50 دقيقه به فعاليت هاي ورزشي منتخب پرداختند. داده ها با استفاده ازنرم افزارSpss و روش آماري تي در گروه هاي همبسته و مستقل در سطح معني داري (P <0.05) آزمايش شدند. تجزيه و تحليل نتايج حاصل از دو وضعيت تيراندازي ( ايستاده و درازكش ) نشان داد كه اعمال متغير مستقل اثر مثبت و معني داري در سطح احتمال (P <0.05) بر دقت در تيراندازي داشته است. به عبارت ديگر دقت در تيراندازي پس از اعمال متغير مستقل (6 هفته تمرينات آمادگي جسماني) بهتر و دقيق تر است. اين نتيجه هنگامي كه افراد در وضعيت ايستاده تيراندازي مي كردند نيز بدست آمد و در وضعيت درازكش نيز اعمال متغير مستقل نتيجه مثبتي بر دقت در تيراندازي داشته است و ميزان اثر آن از نظر آماري و در سطح احتمال (P <0.05)معني دار بوده است. در نتيجه برنامه ي تمرينات ورزشي منتخب آمادگي جسماني منجر به بهبود نتايج تيراندازي در دو وضعيت ايستاده و درازكش در تكاوران شد.

One of the most important parts of military training is shooting. There is currently no detailed information on the effectiveness of the training programs used for shooting accuracy. Therefore, the present study was designed and implemented to determine the effect of 6 weeks of physical fitness training on shooting results. 40 healthy soldiers were randomly divided into experimental (20) and control (20) groups and compared in both pre and post test.The experimental group was selected for sporting activities for 6 weeks, 3 sessions each week and 50 minutes each session. Data were analyzed using SPSS software and t-test in independent and correlated groups at a significant level of P <0.05. Analysis of the results showed that applying the independent variable had a positive and significant effect (P <0.05) 0 P). In other words, the accuracy in shooting after applying an independent variable (6 weeks of fitness training) was better and more accurate. This result was also obtained when people were shooting in a standing position and in liner condition; the application of an independent variable had a positive effect on the accuracy of shooting and its effect was statistically significant at the probability level (P <0.05).