عنوان مقاله :
اثر مورفين و نالوكسان بر تشنج در برش مغزي موش سوري شيرخوار وابسته به مورفين
عنوان به زبان ديگر :
Morphine and Naloxone Effects on Seizure in Brain Slice of Morphine-Dependent Infant Mice
پديد آورندگان :
پناهي، يوسف دانشگاه تهران - دانشكده دام پزشكي , صبوري، احسان دانشگاه علوم پزشكي اروميه - گروه فيزيولوژي , رسولي، علي دانشگاه تهران - گروه فارماكولوژي , صادقي هشجين، گودرز دانشگاه تهران - گروه فارماكولوژي , روشن ميلاني، شيوا دانشگاه علوم پزشكي اروميه - مركزتحقيقات نوروفيزيولوژي , درفش پور، ليلا دانشگاه علوم پزشكي سمنان
كليدواژه :
موش سوري , تشنج , نالوكسان , مورفين , برش مغزي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: هدف از اين مطالعه، بررسي اثر غلظتهاي مختلف مورفين و نالوكسان بر فعاليتهاي صرعي ايجاد شده در برشهاي زنده مغزي تهيه شده از نوزاد موشهاي سوري وابسته به مورفين و كنترل بود.
مواد و روشها: 40 سر نوزاد موش سوري به طور تصادفي انتخاب شدند. براي ايجاد وابستگي، 2، 4، 8، 16 و 32 ميليگرم بر كيلوگرم مورفين يك بار در روز (1/0 سيسي) به مدت 5 روز متوالي از روز چهاردهم تا هجدهم پس از تولد به صورت زير جلدي تزريق شد. در روز نوزدهم و بيستم بعد از تولد، برشهاي مغزي از موشها تهيه شد و فعاليتهاي شبه صرعي از طريق پرفوزيون مايع مغزي نخاعي با منيزيم كم ايجاد شد و اثر غلظتهاي 10، 100 و 1000 ميكرومولار مورفين و 10 ميكرومولار نالوكسان بر روي فعاليتها بررسي شد. تغيير در تعداد، زمان شروع و دامنه فعاليتها به عنوان شاخص تعيين كننده كميت اثر در نظر گرفته شد.
يافتهها: نتايج نشان داد كه مورفين 100 ميكرومولار باعث افزايش و مورفين 10 و 1000 ميكرومولار و نالوكسان 10 ميكرومولار باعث كاهش فعاليتها در هر دو گروه شد و نالوكسان فعاليت تشنجزايي مورفين را كاهش داد، ولي اثر ضد تشنجي مورفين را نتوانست احيا كند.
نتيجهگيري: مورفين به صورت وابسته به غلظت داراي اثرات 2 فازي در فعاليت شبه صرعي دوره شيرخواري است، به طوري كه دوز كم و زياد آن فعاليتهاي صرعي را مهار ميكند، ولي دوز متوسط آن باعث تقويت فعاليتهاي صرعي ميشود، نالوكسان داراي اثرات ضد تشنجي است.
چكيده لاتين :
Background: The aim of this study was to evaluate the effects of different concentrations of morphine and naloxone on epileptic activity in live brain slices taken from morphine-dependent and control infant mice.
Materials and Methods: Forty neonatal mice were randomly selected. To establish dependency, 2, 4, 8, 16 and 32 mg / kg morphine was injected subcutaneously once daily (0.1 cc) for 5 consecutive days from day 14-18 after birth. On postnatal days 19-20, brain slices were prepared and cerebrospinal fluid was perfused with low magnesium to induce experimental- epiletform activity. The effects of 10, 100 and 1000 µM concentrations of morphine and 10 µM naloxone were investigated on epileptic activity. Chenges in the number as well as onset and amplitude of activities were considered as an ndicator to determine the quantity of their effect.
Results: The results showed that morphine 100 µM increased the activity while 10 and 1000 µM concentrations of morphine and 10 µM naloxone attenuated epileptic activity in both groups. Naloxone reduced pro-seizure effect of morphine, but anti-seizure effect of morphine couldn't restored by naloxone.
Conclusion: Morphine has a two-phase concentration-dependent effect on epileptic activity in the infant mice; so that low and high concentrations of morphine inhibit epileptic activity, but its moderate concentration potentiates the epileptic activity. Naloxone has an anti-seizure effect.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك