عنوان مقاله :
تأثير تمرينات هوازي و استفاده از آگونيست GnRH بر سطوح اپلين و شاخص مقاومت به انسولين در دختران داراي بلوغ زودرس مركزي
عنوان به زبان ديگر :
Effects of Aerobic Exercise and GNRH Agonists on Apelin Serum Levels and Insulin Resistance Index in Girls with Central Precocious Puberty
پديد آورندگان :
حيدريان پور، علي دانشگاه بوعلي همدان - دانشكده علوم ورزشي , رضوي، زهرا دانشگاه علوم پزشكي همدان - گروه اطفال , سيف، معصومه دانشگاه بوعلي همدان - دانشكده علوم ورزشي
كليدواژه :
شاخص مقاومت به انسولين , تمرينات هوازي , بلوغ زودرس , اپلين
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، مطالعه تأثير تمرين هوازي و آگونيست GnRH بر سطوح اپلين و شاخص مقاومت به انسولين دختران داراي بلوغ زودرس مركزي ميباشد.
مواد و روشها: در اين مطالعه، 25 دختر (34/0±44/7 سال) داراي بلوغ زودرس وارد پژوهش شدند. آنها به طور تصادفي در سه گروه آزمايش(10 نفر در گروه دارو، 8 نفر در گروه دارو+ورزش، 7 نفر در گروه ورزش) و يك گروه كنترل (10 نفر سالم) قرار گرفتند. در گروه آزمايش، فعاليت هوازي به مدت 12 هفته و سه روز در هفته صورت گرفت كه هر دو هفته 5 درصد به شدت فعاليت و 5 دقيقه به مدت زمان فعاليت اضافه شد. همچنين، از آگونيست GnRH به عنوان دارو استفاده شد. شاخص تودهي بدني، ميزان اپلين و شاخص مقاومت به انسولين قبل و بعد ورزش بررسي شد.
يافتهها: شاخص مقاومت به انسولين و سطوح اپلين در گروههاي آزمايش(گروه تمرين و گروه تمرين همراه با مصرف دارو) كاهش معنيداري يافت(05/0=p)، در حالي كه اين شاخصها در گروه كنترل تغيير معنيداري نداشت(05/0>p). ميزان شاخص توده بدني در گروههاي ياد شده تحت تأثير تمرينات ورزشي به طور معنيداري كاهش يافت (00/0=p)، اما گروه مصرف دارو افزايشي را نشان داد(06/0=p).
نتيجهگيري: با توجه به يافتههاي اين پژوهش ميتوان بيان كرد كه تمرينات ورزشي هوازي و استفاده از آگونيست GnRH ميتواند منجر به كاهش شاخص تودهي بدني و اپلين و بهبود شاخص مقاومت به انسولين در اين افراد شود.
چكيده لاتين :
Background: The aim of this study was to investigate the effect of aerobic exercise and GnRH agonist on the levels of apelin and insulin resistance index in girls with central precocious puberty.
Materials and Methods: In this study, twenty-five girls (7.44±0.34 years) with precocious puberty were included. They were randomly divided into three groups (drug, n=10, exercise+drug, n=8, and exercise, n=7) and one control group (healthy, n=10). In the experimental group, aerobic exercise for 12 weeks, 3 days/week was done, duration intensity of exercise gradually increased 5 minutes and 5% respectively every 2 week. Also, the GnRH agonists were used as medicine. BMI, the apelin and insulin resistance index were assessed before and after exercise.
Results: Insulin resistance index and apelin serum levels in experimental group (exercise and exercise+ drug) were significantly decreased(p=0.05), while these factors were unchanged in control group (p=0.05). Additionally, BMI in exercie groups was significantly decreased (p=0.000), while it was increased in experimental group (drug group) (p=0.06).
Conclusion: Considering to current data, it could demonstrate that aerobic training and GNRH agonists at the same time can lead to a decrease in BMI and apelin and an improvement in insulin resistance index.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك