عنوان مقاله :
بررسي ميزان همكاري بيماران جهت انجام درمان هاي نگهدارنده متعاقب درمان پريودنتال
عنوان به زبان ديگر :
The Evaluation of Patients’ Compliance with Maintenance Therapy after Active Periodontal Treatment
پديد آورندگان :
لفظي، اردشير دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده دندانپزشكي - گروه پريودنتيكس , پورعباس، رضا دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده دندانپزشكي - گروه پريودنتيكس , اكبري حامد، ليلا دندانپزشك عمومي
كليدواژه :
درمان نگهدارنده , درمان پريودنتال , همكاري بيماران , ژنژيويت , پريودنتيت
چكيده فارسي :
زمينه و اهداف: مرحله درمان هاي نگهدارنده قسمتي از درمان هاي پريودنتال است كه پس از مرحله فعال درمان بيماري التهابي لثه ( ژنژيويت ) و بيماري التهابي انساج پريودنتال ( پريودنتيت ) شروع و بيمار وارد اين مرحله مي شود. اين مرحله از درمان جهت حفظ سلامت ايجاد شده اهميت بسزايي دارد. هدف از اين تحقيق، بررسي ميزان همكاري بيماران با درمان هاي نگهدارنده، همچنين بررسي ارتباط عواملي چون جنس، سن، شغل و نوع درمان با ميزان همكاري بيماران بوده است. روش بررسي: اين بررسي به صورت توصيفي ـ تحليلي بر روي پرونده هاي 700 بيمار پريودنتال در دو مطب خصوصي شهر تبريز انجام و اطلاعات مورد نياز در فرم هايي كه به همين منظور تهيه شده بود، ثبت گرديد. در اين فرم ها بيماران بر اساس جنس، سن، شغل و نوع درمان و ميزان همكاري طبقه بندي شدند. پس از تكميل فرم ها براي بررسي داده ها و ارتباط موجود بين آنها از نرم افزارspss استفاده شد. يافته ها: از 700 بيمار مطالعه شده، 3/4% داراي همكاري كامل، 7/3% داراي همكاري نسبي، 53/3% داراي همكاري ضعيف و 36% نيز داراي عدم همكاري با درمان هاي نگهدارنده بودند. بين جنس و شغل بيماران با ميزان همكاري آنان ارتباط معني داري از نظر آماري ديده شد، بدين صورت كه همكاري در خانم ها بهتر از آقايان بود. همچنين، بالاترين درصد همكاري بين كارمندان و فرهنگيان و پايين ترين درصد همكاري نزد پزشكان، دندانپزشكان، مهندسين، مديران و دانشگاهيان ديده شد. ليكن ارتباط معني داري بين سن و نوع درمان با ميزان همكاري با درمانهاي نگهدارنده به دست نيامد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج فوق الذكر، مسؤوليت دندانپزشكان در تشويق هرچه بيشتر بيماران جهت همكاري با درمان هاي نگهدارنده و بيان اهميت و لزوم اين مرحله از درمان افزون تر مي شود.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: The maintenance phase of periodontal treatment is a part of therapy that starts immediately after the active treatment of gingivitis and periodontits. The aim of this study was to evaluate the compliance of patients in our society with maintencnce recalls and also determine the correlation between the compliance and some variables such as gender, age, occupation and type of therapy. Materials and Methods: In a retrospective study, we studied the medical files of 700 patients in two private periodontal offices, and the required information recorded on the forms prepared for this study. In these forms, patients were classified by age, sex, occupation and type of therapy and their compliance with supportive periodontal treatment (SPT). Results: In general, 3.4% out of the patients had complete compliance, 7.3% had fair compliance, 53.3% had sporadic compliance and 36% of the patients never return for SPT. There was a significant relationship between the compliance with gender and occupation, but the relationship between the compliance with age and type of therapy was not significant. Conclusion: According to the results of this study, dentists must emphasize the need for maintenance therapy after the active periodontal treatment to their patients.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز